Vol 6, No 2 (1999): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2000-03-07

open access

Page views 548
Article views/downloads 1287
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Wczesne wyniki aterektomii kierunkowej w różnych typach zmian miażdżycowych. Ocena za pomocą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej

Jacek Kubica, Federica Marsico, Adam Sukiennik, Ezio Bramucci, Grzegorz Raczak, Luigi Angoli, Sławomir Sielski, Waldemar Dorniak, Jan Rogowski, Dariusz Ciećwierz, Andrzej Rynkiewicz, Grażyna Świątecka, Giuseppe Specchia
Folia Cardiol 1999;6(2):191-205.

Abstract


Cel pracy: Ocena wczesnych wyników i mechanizmów działania aterektomii kierunkowej (DCA) w różnych typach zmian miażdżycowych dokonana na podstawie angiografii i ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (IVUS).
Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 33 chorych w wieku 40-71 lat (śr. 59 ± 11 lat) poddanych zabiegowi DCA z powodu objawowej choroby wieńcowej. Angiografię wraz z oceną ilościową (QCA) oraz IVUS wykonywano przed i po zabiegu DCA.
Wyniki: Po DCA angiograficzne kryteria powodzenia zabiegu zostały spełnione u 22 (67%) chorych. Pozostałych 11 (33%) osób wymagało dodatkowo wszczepienia stentu. W 5 przypadkach ekscentrycznych blaszek miażdżycowych w IVUS stwierdzono uszkodzenie błony mięśniowej ściany poszerzanego naczynia. Wyniki pomiarów światła segmentów tętnic po DCA były znamiennie wyższe w QCA w porównaniu z odpowiednimi wartościami uzyskanymi z IVUS. U wszystkich badanych osób, pomimo dobrego wyniku angiograficznego DCA, w IVUS pole przekroju światła tętnicy było mniejsze niż pozostawionej w niej części blaszki miażdżycowej (4,81 ± 1,62 vs 9,83 ± 3,48 mm2 , p < 0,001). Aterektomia kierunkowa spowodowała zwiększenie przekroju światła naczynia o 3,36 ± 1,69 mm2 (p < 0,001), zmniejszenie przekroju blaszki miażdżycowej o 2,40 ± 2,13 mm2 (p < 0,001) oraz powiększenie całkowitego przekroju tętnicy o 0,96 ± 1,50 mm2 (p < 0,001). Na powiększenie światła złożyło się wycięcie blaszki miażdżycowej (śr. 71,4%) i rozepchnięcie naczynia od wewnątrz (śr. 28,6%). Ostateczny wynik DCA był istotnie lepszy w zmianach bez zwapnień w porównaniu ze zmianami zwapniałymi (p = 0,03). W innych podziałach typów blaszek miażdżycowych różnice nie były istotne.
Wnioski: 1. Badanie zwężeń przed DCA wykazało istotne rozbieżności pomiędzy angiografią a IVUS w ocenie rozkładu przestrzennego blaszki miażdżycowej w 1/3 przypadków. 2. Pomiary światła segmentów tętnic po DCA były znamiennie wyższe w QCA w porównaniu z IVUS. 3. Ultrasonografia wewnątrznaczyniowa pozwalała wykryć uszkodzenia błony mięśniowej tętnicy niewidoczne w angiografii. 4. Dominującym mechanizmem powiększenia światła naczynia w wyniku DCA jest wycięcie blaszki miażdżycowej, natomiast powiększenie całkowitego przekroju tętnicy odgrywa mniejszą rolę. 5. Udział obu mechanizmów działania aterektomii w przyroście światła naczynia oraz wielkość tego przyrostu zależą od struktury blaszki miażdżycowej.

Article available in PDF format

View PDF Download PDF file