Metoda sekwencyjna i test fenylefrynowy w ocenie wrażliwości baroreceptorów tętniczych u chorych po zawale serca

Abstract

Materiał i metody: W grupie 30 chorych w wieku 49 ± 7 lat, przyjętych do szpitala z powodu ostrego zawału serca, oceniano wrażliwość baroreceptorów tętniczych (BRS) za pomocą metody sekwencyjnej, a następnie uzyskane wyniki porównywano z wynikami testu fenylefrynowego. Zgodność porównywanych wyników oceniano za pomocą współczynnika korelacji liniowej Pearsona oraz metodą Blanda i Altmana.
Wyniki: Wartości średnie BRS uzyskane za pomocą metody sekwencyjnej i testu fenylefrynowego wynosiły odpowiednio 10,2 ± 7,4 ms/mm Hg i 8,0 ± 6,4 ms/mm Hg r = 0,61, błąd systematyczny 2,2 ms/mm Hg, p <0,05). Zakres zgodności porównywanych metod był szeroki i wynosił od –8,4 do 12,8 ms/mm Hg.
Wnioski: Niewielka zgodność testu fenylefrynowego i metody sekwencyjnej w ocenie BRS oraz zawyżanie wyników drugiej metody w stosunku do pierwszej, stwierdzane u chorych po ostrym zawale serca, wskazują, że porównywane metody nie mogą być używane w sposób zamienny.