Wstęp: Kardiomiopatia przerostowa (HCM) u dzieci związana jest z wysokim ryzykiem utraty przytomności i naglej śmierci, u podłoża których mogą leżeć komorowe zaburzenia rytmu serca. Mechanizm tych zaburzeń w HCM nie jest w pełni poznany.
Cel pracy: Ocena skorygowanego odstępu QT (QTc) oraz dyspersji QT (QTd) u dzieci z HCM w odniesieniu do rejestrowanych komorowych zaburzeń rytmu serca.
Materiał i metody: Badaniami objęto 17 dzieci z HCM (wiek 14,1 ± 5,5 lat). Grupę porównawczą stanowiło 24 dzieci zdrowych (wiek 14,3 ± 4,4 lat). U badanych wykonano badanie kliniczne, standardowy zapis EKG, 48-godzinny zapis EKG oraz badanie echokardiograficzne. Standardowy 12-odprowadzeniowy zapis EKG (50 mm/s) wykonano 2-krotnie. Średnią wartość QTc obliczano z 5 kolejnych ewolucji QRS-T rytmu zatokowego w II odprowadzeniu kończynowym, zgodnie z formułą Bazetta. Wartość QTd wyznaczano z różnicy między najdłuższym i najkrótszym odstępem QT spośród 12 standardowych odprowadzeń EKG.
Wyniki: Komorowe zaburzenia rytmu zarejestrowano u 6 dzieci z HCM (35%), w tym u 2 (12%) częstoskurcz komorowy (Lown 4b), u kolejnych 2 (12%) pary pobudzeh komorowych (Lown 4a). U jednego dziecka zarejestrowano napadowy częstoskurcz nadkomorowy. W porównaniu z dziećmi zdrowymi u chorych z HCM stwierdzono wyższe wartości QTc (0, 448 ± 0, 004 vs 0, 384 ± 0, 003 s, p < 0, 003). U 6 chorych z HCM (35%) wartość QTc przekraczała 0,44 s. Nie stwierdzono zależności pomiędzy wartością QTc a występowaniem komorowych zaburzeń rytmu. W porównaniu z grupą kontrolną u dzieci z HCM stwierdzono istotny wzrost QTd (47 ± 17 vs 24 ± 8 ms, p < 0, 002). Wartość QTd istotnie różniła się u dzieci z HCM i komorowymi zaburzeniami rytmu w odniesieniu do chorych z HCM bez tych zaburzeń (68 ± 7 vs 38 ± 11 ms, p < 0, 001). U wszystkich dzieci z gromadnymi komorowymi zaburzeniami rytmu (Lown 4a i 4b) wartość QTd wynosiła powyżej 60 ms, podczas gdy u żadnego dziecka z HCM bez towarzyszących zaburzeń rytmu wartość QTd nie przekraczała 50 ms.
Wnioski: U dzieci z HCM obserwuje się wydłużenie QTc i wzrost wartości QTd. Wzrost dyspersji QT powyżej 60 ms u dzieci z HCM może wskazywać na zagrożenie złożonymi komorowymi zaburzeniami rytmu.