Zastosowanie stymulacji dwujamowej w leczeniu kardiomiopatii rozstrzeniowej - opis dwóch przypadków

Abstract

Stymulacja DDD w kardiomiopatii rozstrzeniowej
Przedstawiono historię choroby dwóch pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową (DCM) w krańcowym stadium niewydolności serca, u których dzięki implantacji stymulatora typu DDD i zaprogramowaniu najkorzystniejszego opóźnienia przedsionkowo-komorowego (AV delay) uzyskano istotną poprawę kliniczną i hemodynamiczną. U obu chorych wskazaniem do wszczepienia stymulatora były zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, a nie leczenie niewydolności serca, jednak to właśnie stymulacja poprawiła synchronizację skurczu przedsionków i komór, wydłużając czas napełniania lewej komory i niwelując rozkurczową niedomykalność zastawki mitralnej. Przedstawione historie choroby potwierdzają znaczenie dopełnienia przedsionkowego u chorych z DCM i podkreślają rolę ustawiania odpowiedniego AVD pod kontrolą echokardiografii dopplerowskiej. (Folia Cardiol. 2000; 7: 237-245)