Wstęp: Odstęp QT jest miarą czasu trwania skurczu elektrycznego mięśnia sercowego. Analiza zmienności rytmu zatokowego (HRV) pozwala ocenić napięcie składowych układu autonomicznego.

Cel pracy: Ocena HRV oraz odstępu QT podczas epizodów wysiłkowego niedokrwienia mięśnia sercowego.

Materiał i metody: Analizie poddano 24-godzinne zapisy EKG metodą Holtera wykonane u 66 chorych (54 mężczyzn, 12 kobiet; śr. wiek 52 ± 9 lat) z rozpoznaną chorobą wieńcową. Porównywano 3 kolejne 5-minutowe zapisy, w czasie których wystąpił epizod wysiłkowego niedokrwienia z podobnymi fragmentami przyspieszenia rytmu zatokowego o zbliżonej częstości, bez towarzyszącego obniżenia odcinka ST. Oceniano moc widma HRV w zakresie LV i HF oraz wartość skorygowanego odstępu QT według formuły Bazetta.

Wyniki: Stwierdzono, że w czasie niedokrwienia występowały znamiennie mniejsze wartości mocy widma w zakresie niskich (LF) oraz wysokich (HF) (p < 0,05) z istotnym zwiększeniem stosunku mocy widma LF/HF (p < 0,05). Towarzyszyło temu istotne statystycznie (p < 0,05) wydłużenie czasu trwania skorygowanego odstępu QT. Nie obserwowano znamiennych statystycznie różnic w mocy widma oraz QTc pomiędzy epizodami niedokrwienia u chorych z przebytym i bez przebytego zawału serca oraz w zależności od pory dnia.

Wniosek: Wystąpienie epizodu wysiłkowego niedokrwienia jest poprzedzone stopniowym przyspieszeniem rytmu zatokowego oraz zmniejszeniem mocy widma HRV w zakresie LF i HF, ze wzrostem stosunku mocy LF/HF. Świadczy to o względnej przewadze aktywności współczulnej i obniżonym napięciu parasympatycznym. Towarzyszące temu wydłużenie czasu trwania skorygowanego odstępu QT może stanowić istotny czynnik proarytmiczny. (Folia Cardiol. 2001; 8: 285–292)