Cel pracy: Ocena wpływu zaawansowania zmian anatomicznych w tętnicach wieńcowych i ich następstw na parametry zmienności rytmu zatokowego (HRV, heart rate variability) u chorych ze stabilną postacią choroby niedokrwiennej serca (IHD, ischaemic heart disease).

Materiał i metody: Zbadano 100 osób ze stabilną IHD, u których wykonano koronarografię, wentrykulografię oraz 24-godzinne monitorowanie EKG. Pięćdziesięciu czterech pacjentów przebyło zawał serca (AMI+), w tym 44 — jeden zawał, 10 — dwa lub więcej. Parametry HRV ocenianano na podstawie analizy czasowej i częstotliwościowej z zapisu 24-godzinnego, w zależności od typu zawału (Q; non-Q), lokalizacji i obecności zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych (CAD+; CAD–, coronary artery disease).

Wyniki: U chorych po przebytym AMI występowały istotnie niższe wartości rMSSD, pNN50, mocy w zakresie ultraniskich częstotliwości (ULF, ultra low frequency) i mocy w zakresie wysokich częstotliwości (HF, high frequency) niż u osób, które nie przebyły zawału (AMI–). Pacjenci po zawale non-Q charakteryzowali się istotnie niższymi wartościami ww. parametrów i średnim R–R niż osoby po zawale typu Q. Liczba przebytych zawałów i ich lokalizacja nie wpływały na parametry HRV. Chorzy z niedrożnością co najmniej jednej tętnicy wykazywali niższe wartości SDNN, wskaźnika SDNN, rMSSD, pNN50 i HF niż osoby z naczyniami jedynie zwężonymi. Grupa AMI– CAD– różniła się istotnie od pacjentów z CAD+ wyższymi wartościami SDNN, wskaźnika SDANN, TINN, ULF, całkowitej mocy widmowej (TP, total power), mocy w zakresie niskich (LF, low frequency) i bardzo niskich częstotliwości (VLF, very low frequency).

Wnioski: Obniżenie TP i skorelowanych z nią parametrów czasowych HRV u pacjentów ze stabilną IHD może być zależne od istotnych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych, niezależnie od przebycia AMI. U pacjentów po zawale serca wartości parametrów HRV zależnych od układu przywspółczulnego są obniżone, co można wiązać z obecnością niedrożnej tętnicy. (Folia Cardiol. 2001; 8: 277–284)