Czynność rozkurczowa lewej komory oceniana w trakcie echokardiograficznej dobutaminowej próby obciążeniowej w zależności od stopnia zaawansowania zmian w naczyniach wieńcowych

Abstract

Wstęp: W kaskadzie objawów niedokrwienia upośledzenie czynności rozkurczowej lewej komory (LV, left ventricular) poprzedza zaburzenia kurczliwości i objawy kliniczne. Niniejsza praca jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób obciążeniowa próba dobutaminowa wpływa na podstawowe echokardiograficzne parametry określające czynność rozkurczową LV zależnie od stopnia zaawansowania zmian w naczyniach wieńcowych.
Materiał i metody: Badaniem objęto 76 osób poddanych obciążeniowej próbie dobutaminowej ze wskazań klinicznych. Wyodrębniono następujące grupy: kontrolną (ZD), ze zmianami w jednej (J) lub kilku (K) tętnicach wieńcowych, z próbą dodatnią (D) i wybitnie dodatnią (WD). Czynność rozkurczową LV oceniano na podstawie dopplerowskiej krzywej napływu mitralnego (fale E, A i stosunek E/A) przed próbą, przy małej dawce i przy ostatniej dawce dobutaminy.
Wyniki: Stwierdzono brak znamiennego przyrostu fali E w grupie J, brak znamiennego przyrostu fali A w grupie WD i znamienny spadek E/A w grupie ZD na ostatnim etapie próby. Zmiana E/A w grupie ZD różniła się znamiennie od stwierdzonej w grupach K, D i WD. W grupach tych było też więcej osób z przyrostem E/A w trakcie badania.
Wniosek: W trakcie obciążeniowej próby dobutaminowej u osób z bardziej zaawansowaną chorobą wieńcową, tzn. z istotnymi zmianami wielonaczyniowymi i/lub wybitnie dodatnią obciążeniową próbą dobutaminową, pojawia się wyraźna tendencja do dysfunkcji rozkurczowej typu restrykcyjnego.