Przydatność testu 6-minutowego marszu do oceny ambulatoryjnej pacjentów z rozrusznikiem serca

Abstract

Wstęp: Celem pracy była ocena wydolności wysiłkowej pacjentów z rozrusznikiem serca przy użyciu dwóch testów: 6-minutowego marszu po płaskim podłożu (M6) i na bieżni ruchomej (B).
Materiał i metody: Badaniem objęto 50 pacjentów (32 K i 18 M) w średnim wieku 68,4 lat (55-78 lat) z rozrusznikami serca (VVI - 35 pacjentów, AAI - 3 osoby, DDD - 12 chorych). Porównywano obciążenie bezwzględne (wyrażone w watach) pokonywane przez każdego pacjenta w dwóch testach wysiłkowych (M6 i B).
Wyniki: W badanej grupie uzyskano wysoką zgodność wyników obu testów. Współczynnik korelacji (r) wynosił 0,83, a nachylenie linii regresji (a) - 0,99. Wykryto istnienie dodatkowego obciążenia, zwanego pracą wewnętrzną, któremu w teście na bieżni podlegają ludzie starsi i osoby otyłe.
Wnioski: Test marszu jest prostą i obiektywną próbą wysiłkową dla chorych z rozrusznikiem serca, porównywalną z testem na bieżni. Walorem testu marszu okazała się możliwość ograniczenia udziału tak zwanej pracy wewnętrznej w ostatecznym obliczaniu wyniku badania ergometrycznego.