Wstęp: U chorych z częstoskurczami nadkomorowymi (SVT) po udanej ablacji przeznaczyniowej przy uzyciu prądu o wysokiej częstotliwości (RFA) wykazywano istotną poprawę jakości życia.
Cel pracy: Ocena wpływu RFA na obraz samego siebie i poziom lęku pacjentów z SVT.
Materiał i metody: Do badania włączono 52 pacjentów (w tym 25 kobiet), w średnim wieku 43 lata (18–75 lat), poddanych ablacji SVT. Wskazaniami do RFA były: zespół Wolffa-Parkinsona- White’a (WPW) - u 28 chorych, częstoskurcz nawrotny w obrębie łącza przedsionkowokomorowego (AVNRT) - u 20 pacjentów i migotanie przedsionków (AF) - u 4 osób. Oceniano wpůyw RFA na obraz samego siebie i poziom lęku u pacjentów poddanych temu zabiegowi. Badania wykonano przed zabiegiem ablacji oraz 3 miesiące po RFA. Do badania poziomu lęku użyto inwentarza stanu i cechy lęku (STAI). Do oceny obrazu samego siebie wykorzystano test przymiotnikowy Gougha i Heilbruna (ACL), a do badania nastroju - krótką skalę oceny nastroju (SMCS). Wyniki analizowano, używając testu t-Studenta, wartoąśi p Ł 0,05 uznano za znamienne.
Wyniki: Wstępne wyniki RFA były dobre u wszystkich pacjentów. Po 3 miesiącach obserwacji po zabiegu zanotowano nawrót SVT u 3 pacjentów. Jedynym istotnym powikłaniem RFA było wystąpienie bloku przedsionkowo-komorowego III° w 1. dobie po ablacji AVNRT. U tego chorego wszczepiono układ stymulujŕcy serce typu VDD. W 3. miesiącu po zabiegu zanotowano istotną redukcj poziomu lęku, mierzonego za pomocą kwestionariusza STAI (lęk jako: stan, p < 0,002; cecha, p < 0,02). Niektóre aspekty obrazu siebie ("heteroseksualność" i "feminizm") uległy istotnym zmianom (p < 0,03; p < 0,002). Pogorszenie obrazu samego siebie oraz podwyższenie poziomu lęku obserwowano u 3 pacjentów z nawrotem SVT w 3. miesiącu po RFA.
Wnioski: Mimo krótkiego okresu obserwacji u pacjentów po ablacji SVT zanotowano istotną redukcję poziomu lęku oraz pozytywne zmiany w obrazie samego siebie.