open access
Zależność wyniku testu pionizacyjnego od zastosowanego w nim protokołu. Wstępne wyniki badania wieloośrodkowego
open access
Abstract
Cel pracy: Porównanie wyników TT wykonywanych przy użyciu różnych protokołów i ocena wpływu wcześniejszego podania podjęzykowo 0,25 mg NTG na wynik badania.
Materiał i metody: Przeanalizowano 446 TT (259 K; wiek 41 ± 19 lat). Grupa 1 - test bierny 60 min (n = 97), grupa 2 - test bierny 45 min + 20 min po NTG (n = 150), grupa 3 - 30 min + 20 min po NTG (n = 93), grupa 4 - 20 min + 20 min po NTG (n = 106).
Wyniki: Grupa 1: test ujemny - 62 (64%), omdlenie o typie mieszanym (1 wg VASIS) - 20 (21%), kardiodepresyjnym (VASIS 2) - 10 (10%), wazodepresyjnym (VASIS 3) - 5 (5%), reakcja fałszywie dodatnia - 0; grupa 2: odpowiednio - 28 (19%), 63 (42%), 36 (24%), 23 (13%), 3 (2%); grupa 3: 46 (50%), 20 (22%), 16 (17%), 11 (12%), 0; grupa 4: 39 (37%), 30 (28%), 26 (24%), 4 (4%), 3 (3%). U 4 chorych z grupy 4 (4%) wystąpiła reakcja dysautonomiczna.
Nie wykazano istotnych różnic między grupą 3 i 4. W grupie 1 było więcej wyników ujemnych (vs. grupa 2, 3-4 odpowiednio p < 0,0000002; < 0,004), przedłużenie fazy biernej przed NTG zwiększało liczbę dodatnich TT (p < 0,0003). W grupie 4 było mniej wyników wazodepresyjnych niż w grupie 2 (p < 0,025). Obserwowano tendencję do mniejszej liczby omdleń ze składową ciśnieniową.
Wnioski: Największą czułość, szczególnie dla omdleń ze składową ciśnieniową, ma test według protokołu 45 + 20 min.
Abstract
Cel pracy: Porównanie wyników TT wykonywanych przy użyciu różnych protokołów i ocena wpływu wcześniejszego podania podjęzykowo 0,25 mg NTG na wynik badania.
Materiał i metody: Przeanalizowano 446 TT (259 K; wiek 41 ± 19 lat). Grupa 1 - test bierny 60 min (n = 97), grupa 2 - test bierny 45 min + 20 min po NTG (n = 150), grupa 3 - 30 min + 20 min po NTG (n = 93), grupa 4 - 20 min + 20 min po NTG (n = 106).
Wyniki: Grupa 1: test ujemny - 62 (64%), omdlenie o typie mieszanym (1 wg VASIS) - 20 (21%), kardiodepresyjnym (VASIS 2) - 10 (10%), wazodepresyjnym (VASIS 3) - 5 (5%), reakcja fałszywie dodatnia - 0; grupa 2: odpowiednio - 28 (19%), 63 (42%), 36 (24%), 23 (13%), 3 (2%); grupa 3: 46 (50%), 20 (22%), 16 (17%), 11 (12%), 0; grupa 4: 39 (37%), 30 (28%), 26 (24%), 4 (4%), 3 (3%). U 4 chorych z grupy 4 (4%) wystąpiła reakcja dysautonomiczna.
Nie wykazano istotnych różnic między grupą 3 i 4. W grupie 1 było więcej wyników ujemnych (vs. grupa 2, 3-4 odpowiednio p < 0,0000002; < 0,004), przedłużenie fazy biernej przed NTG zwiększało liczbę dodatnich TT (p < 0,0003). W grupie 4 było mniej wyników wazodepresyjnych niż w grupie 2 (p < 0,025). Obserwowano tendencję do mniejszej liczby omdleń ze składową ciśnieniową.
Wnioski: Największą czułość, szczególnie dla omdleń ze składową ciśnieniową, ma test według protokołu 45 + 20 min.
Keywords
omdlenie wazowagalne; test pionizacyjny; protokół; nitrogliceryna


Title
Zależność wyniku testu pionizacyjnego od zastosowanego w nim protokołu. Wstępne wyniki badania wieloośrodkowego
Journal
Issue
Vol 9, No 3 (2002): Folia Cardiologica
Pages
217-226
Published online
2002-04-10
Page views
619
Article views/downloads
1677
Bibliographic record
Folia Cardiol 2002;9(3):217-226.
Keywords
omdlenie wazowagalne
test pionizacyjny
protokół
nitrogliceryna
Authors
Edward Koźluk
Dariusz Kozłowski
Ewa Szufladowicz
Jacek Gajek
Wojciech Krupa
Agnieszka Piątkowska
Dorota Zyśko
Inga Zastawna
Franciszek Walczak i Grażyna Świątecka