Vol 9, No 4 (2002): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2002-06-21
Mechanizmy wyzwalające groźne arytmie komorowe - analiza elektrogramów rejestrowanych w pamięci holterowskiej implantowanych kardiowerterów-defibrylatorów serca
Folia Cardiol 2002;9(4):349-359.
Abstract
Wstęp: Współczesne kardiowertery-defibrylatory (ICD) są wyposażone
w funkcję holterowską pozwalającą na rejestrację elektrogramów wewnątrzsercowych
z okresów arytmii.
Celem pracy była ocena mechanizmów inicjujących tachyarytmie komorowe na podstawie analizy takich zapisów.
Materiał i metody: Przeanalizowano zawartość pamięci holterowskiej ICD u 135 chorych. W czasie obserwacji trwającej średnio 24 miesiące arytmie komorowe (468 epizodów: monomorficzny częstoskurcz komorowy - 335, polimorficzny częstoskurcz komorowy - 53, migotanie komór - 80) rejestrowano u 60 osób (40 mężczyzn, 20 kobiet, wiek średnio 56 lat). Podłoże arytmii stanowiły: choroba niedokrwienna serca - 45 chorych, kardiomiopatia rozstrzeniowa - 5, zespół wydłużonego QT- 4, kardiomiopatia przerostowa - 1, arytmogenna dysplazja prawej komory - 1, dławica Prinzmetala - 1. U 3 chorych nie stwierdzono organicznej choroby serca.
Wyniki: Wykazano dodatnią korelację częstości rytmu podstawowego z częstością arytmii. Stwierdzono następujące mechanizmy wywołujące arytmię: pojedyncze pobudzenie przedwczesne - 62,4%, liczne pobudzenia przedwczesne - 16%, sekwencja "krótki-długi-krótki"- 14,5% i napadowe migotanie przedsionków - 7,1%. Wykazano, że arytmie indukowane pobudzeniem o krótszym czasie sprzężenia charakteryzują się krótszym cyklem. Określony mechanizm wyzwalający wiązał się z konkretnym rodzajem arytmii.
Wnioski: Najczęściej obserwowaną arytmią u chorych z ICD jest monomorficzny częstoskurcz komorowy zainicjowany przez pojedyncze pobudzenie przedwczesne o długim czasie sprzężenia. Napadowe migotanie przedsionków jest istotnym mechanizmem indukującym arytmie komorowe. Prawdopodobieństwo wyzwolenia określonego typu arytmii jest zależne od rodzaju mechanizmu wyzwalającego. Niezależnymi czynnikami determinującymi długość cyklu wywołanej arytmii jest długość cyklu rytmu poprzedzającego jej wystąpienie i czas sprzężenia pobudzenia dodatkowego.
Celem pracy była ocena mechanizmów inicjujących tachyarytmie komorowe na podstawie analizy takich zapisów.
Materiał i metody: Przeanalizowano zawartość pamięci holterowskiej ICD u 135 chorych. W czasie obserwacji trwającej średnio 24 miesiące arytmie komorowe (468 epizodów: monomorficzny częstoskurcz komorowy - 335, polimorficzny częstoskurcz komorowy - 53, migotanie komór - 80) rejestrowano u 60 osób (40 mężczyzn, 20 kobiet, wiek średnio 56 lat). Podłoże arytmii stanowiły: choroba niedokrwienna serca - 45 chorych, kardiomiopatia rozstrzeniowa - 5, zespół wydłużonego QT- 4, kardiomiopatia przerostowa - 1, arytmogenna dysplazja prawej komory - 1, dławica Prinzmetala - 1. U 3 chorych nie stwierdzono organicznej choroby serca.
Wyniki: Wykazano dodatnią korelację częstości rytmu podstawowego z częstością arytmii. Stwierdzono następujące mechanizmy wywołujące arytmię: pojedyncze pobudzenie przedwczesne - 62,4%, liczne pobudzenia przedwczesne - 16%, sekwencja "krótki-długi-krótki"- 14,5% i napadowe migotanie przedsionków - 7,1%. Wykazano, że arytmie indukowane pobudzeniem o krótszym czasie sprzężenia charakteryzują się krótszym cyklem. Określony mechanizm wyzwalający wiązał się z konkretnym rodzajem arytmii.
Wnioski: Najczęściej obserwowaną arytmią u chorych z ICD jest monomorficzny częstoskurcz komorowy zainicjowany przez pojedyncze pobudzenie przedwczesne o długim czasie sprzężenia. Napadowe migotanie przedsionków jest istotnym mechanizmem indukującym arytmie komorowe. Prawdopodobieństwo wyzwolenia określonego typu arytmii jest zależne od rodzaju mechanizmu wyzwalającego. Niezależnymi czynnikami determinującymi długość cyklu wywołanej arytmii jest długość cyklu rytmu poprzedzającego jej wystąpienie i czas sprzężenia pobudzenia dodatkowego.
Keywords: implantowany kardiowerter-defibrylatorczęstoskurcz komorowymigotanie komór
