Wpływ krótkiej okluzji tętnicy wieńcowej podczas przezskórnej angioplastyki wieńcowej na obecność późnych potencjałów komorowych

Abstract

Wstęp: Późne potencjały komorowe (LP) są wskaźnikiem ryzyka wystąpienia groźnych dla życia arytmii komorowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Celem pracy była ocena wpływu ostrego niedokrwienia mięśnia sercowego, wywołanego inflacją balonu podczas zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PTCA), na parametry uśrednionego sygnału EKG (SAE) i obecność LP.
Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 28 pacjentów z chorobą wieńcową (7 kobiet, 21 mężczyzn) w wieku 58 ± 10 lat, poddanych zabiegowi elektywnej angioplastyki wieńcowej (10 - prawa tętnica wieńcowa, 10 - gałąź międzykomorowa przednia, 8 - gałąź okalająca lewej tętnicy wieńcowej). Sygnał EKG o wysokiej rozdzielczości uzyskano za pomocą rejestratorów holterowskich DelMar Digicorder. Analizy późnych potencjałów dokonywano przed zabiegiem PTCA, tuż po rozpoczęciu inflacji balonu podczas PTCA oraz po zakończeniu zabiegu. Oceniano następujące parametry uśrednionego sygnału EKG: szerokość zespołu QRS (QRSw), LAS40, RMS40. Obecność późnych potencjałów stwierdzano, gdy były spełnione 2 z 3 poniższych kryteriów: 1) QRSw > 114 ms, 2) LAS40 > 38 ms, 3) RMS40 < 20 mV.
Wyniki: Nie obserwowano istotnych różnic między wartościami średnimi QRSw, LAS40 i RMS40 przed zabiegiem PTCA, w trakcie niedokrwienia wywołanego inflacją balonu oraz po zabiegu. Nie obserwowano także różnic w podgrupach w zależności od lokalizacji niedokrwienia w zakresie lewej lub prawej tętnicy wieńcowej oraz w podgrupach po przebytym zawale serca i bez zawału. Tylko u 1 pacjenta podczas PTCA stwierdzono odwracalną obecność późnych potencjałów, których nie było przed zabiegiem.
Wnioski: Ostre niedokrwienie mięśnia sercowego podczas elektywnego zabiegu PTCA nie powoduje istotnych zmian wartości parametrów uśrednionego sygnału EKG. W pojedynczych przypadkach podczas elektywnego zabiegu PTCA może dojść do powstania późnych potencjałów komorowych.