Wstęp: Ablacja przeznaczyniowa prądem o wysokiej częstotliwości (RFA) jest metodą leczenia z wyboru objawowych chorych z zespołem WPW. W przypadku RFA dodatkowych dróg przewodzenia (AP) przedsionkowo-komorowego o lokalizacji przegrodowej należy się spodziewać wyższego odsetka powikłań, związanych głównie z bliskością fizjologicznego układu przewodzącego serca i trudnościami mapowania z powodu niejednorodnej budowy przegrody międzyprzedsionkowej. W lokalizacji AP są pomocne algorytmy oparte na EKG standardowym. Oceniano również skuteczność i bezpieczeństwo RFA przegrodowych AP oraz analizowano lokalizację AP wyznaczoną na podstawie EKG w porównaniu z miejscem skutecznej RFA.
Materiał i metody: Obserwacja dotyczyła grupy 35 pacjentów z obecnością AP, poddanych zabiegom RFA w latach 1995–2001. Przed RFA wyznaczano lokalizację AP na podstawie standardowego EKG, korzystając z algorytmu d’Avilli i Brugady, i porównywano z położeniem ustalonym na podstawie miejsca skutecznej RFA. Czas obserwacji wynosił od 3 miesięcy do 6 lat (średnio 27 miesięcy).
Wyniki: Zabiegi były skuteczne u 34 osób (97%). Wykonano 40 zabiegów RFA (2-krotne zabiegi u 5 chorych). Wykryto 28 AP tylnoprzegrodowych, 5 AP przednioprzegrodowych oraz 3 AP środkowoprzegrodowe. Usunięto również 2 AP lewostronne boczne towarzyszące drogom przegrodowym; łącznie 38 dróg, gdyż 3 pacjentów miało po dwie drogi. Częstość nawrotów wynosiła 14% (5 chorych). Istotne powikłanie wystąpiło u 1 pacjenta (3%) - odma opłucnowa. U 7 pacjentów (20%) obserwowano niegroźne powikłania. Uzyskano 88-procentową zgodność rozpoznań algorytmu d’Avilli i Brugady w porównaniu z miejscem skutecznej ablacji.
Wnioski: RFA przegrodowych dróg dodatkowych przewodzenia przedsionkowo-komorowego jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia. Analiza standardowego EKG jest ważnym elementem diagnostyki pacjentów z jawnym zespołem WPW. (Folia Cardiol. 9: 559–565)