Wstęp: W niniejszej pracy dokonano porównawczej oceny wrażliwości baroreceptorów tętniczych (BRS) badanej za pomocą testu fenylefrynowego (Phe-BRS) oraz nieinwazyjnej, spektralnej analizy spontanicznej zmienności skurczowego ciśnienia tętniczego (SAP) i długości cyklu serca (HP). Nieinwazyjnej oceny BRS dokonywano za pomocą klasycznej metody Robbego, a także przy użyciu własnej modyfikacji tej metody, umożliwiającej ocenę BRS przy koherencji niższej niż 0,5.
Materiał i metody: Badaniami objęto 86 chorych po dawno przebytym zawale serca, z frakcją wyrzutową lewej komory serca (LVEF) niższą niż 40%.
Wyniki: Wskaźnik Robbe-BRS był niediagnostyczny u 45% chorych, wartość średnia diagnostycznych wyników tego wskaźnika wynosiła 4,7 ± 5,3 ms/mm Hg, a w odniesieniu do Phe-BRS współczynnik korelacji, błąd systematyczny oraz zakres zgodności były równe odpowiednio 0,61, 0,02 i od -7,6 do 7,6 ms/mm Hg. Wskaźnik TFM-BRS był diagnostyczny u wszystkich chorych. Wartość średnia wyników tego wskaźnika w grupie 47 osób z koherencją większą od 0,5 wynosiła 4,1± 4,6 ms/mm Hg, a w odniesieniu do Phe-BRS współczynnik korelacji, błąd systematyczny oraz zakres zgodności w tej grupie były równe odpowiednio 0,61, 0,02 i od –7,6 do 7,6. Wartości tych samych parametrów w całej badanej grupie 86 chorych wynosiły 4,1 ± 4,7 ms/mm Hg oraz 0,63; –0,9 i od –7,5 do 5,5 ms/mm Hg. Korelacja wyników TFM-BRS i Robbe-BRS była bardzo silna (r = 0,98, p < 0,05), a ich zakresy zgodności wąskie (od –1 do 3 ms/mm Hg).
Wnioski: Zastosowanie nowego wskaźnika spektralnej oceny spontanicznej zmienności SAP i HP umożliwia ocenę BRS u wszystkich badanych osób z dysfunkcją skurczową lewej komory serca. Akceptacja wyników uzyskanych przy koherencji sygnałów niższej niż 0,5 nie zmniejsza zgodności tych danych z wynikami testu fenylefrynowego. (Folia Cardiol. 2002; 9: 537–543)