Wstęp: Wyniki pomiarów echokardiograficznych u zawodników wyczynowo uprawiających sport porównano z wynikami osób aktywnych fizycznie.
Materiał i metody: Badaniem objęto 96 sportowców wyczynowych. Uwzględniając uprawianą dyscyplinę, podzielono ich na wykonujących wysiłki statyczne (S), dynamiczne (D) oraz mieszane (SD). Oceniając osiągane wyniki, zawodników podzielono na mistrzów świata (MŚ), mistrzów Europy (ME) i mistrzów Polski (MP). Grupę kontrolną (K) stanowiło 30 studentów AWF nietrenujących wyczynowo. U wszystkich osób wykonano badania echokardiograficzne i oceniono wymiary serca, kurczliwość i czynność rozkurczową lewej komory.
Wyniki: Uwzględniając rodzaj wykonywanego wysiłku, w grupie S obserwowano mniejszy wymiar skurczowy lewej komory w stosunku do grup D i DS (odpowiednio 28,9 mm vs. 32,2 mm i 32,7 mm), natomiast masa lewej komory była większa w grupie D w stosunku do grupy K (273 g vs. 219 g). Czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) we wszystkich grupach badanych był dłuższy w stosunku do grupy K (82–83 ms vs. 74 ms). Średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP) w grupie S i DS było niższe w stosunku do grup D i K (odpowiednio 11,8 i 11,1 vs. 15,5 i 17,4 mm Hg). Uwzględniając podział sportowców według osiąganych wyników, masa lewej komory była większa w grupie MŚ w stosunku do grupy K (261 g vs. 219 g), IVRT był dłuższy w grupie MP w stosunku do grupy K (83 ms vs. 74 ms), a MPAP było niższe w grupach MP i ME w stosunku do grupy K (odpowiednio 11,4 i 13,1 vs. 17,4 mm Hg).
Wnioski: Stwierdzono odrębności serca sportowca w obrazie echokardiograficznym w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie, zwłaszcza oceniając IVRT oraz MPAP. (Folia Cardiol. 2002; 9: 529–536)