open access
Zależność przebiegu klinicznego zawału ściany dolnej serca od obecności obniżeń odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych
open access
Abstract
Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w warunkach interwencyjnej reperfuzji mechanicznej, wykonanej do 12 godzin od początku bólu zawałowego. Analizie poddano 199 chorych, których podzielono na dwie grupy: I - bez obniżeń odcinka ST w V1–V6 (n = 59), II - z obniżeniami odcinka ST w V1–V6 (n = 140). W poszczególnych grupach obserwowano przebieg kliniczny, powikłania i sposoby leczenia.
Wyniki: W grupie II zauważono większą aktywność wskaźników martwicy serca (CK 2563 U/l vs. 1273 U/l, CK-MB 235 U/l vs. 118 U/l; p < 0,00001) i ogólną liczbę powikłań (93% vs. 52%; p < 0,001) w porównaniu z grupą I. Spośród powikłań największa różnica dotyczyła częstości komorowych zaburzeń rytmu (22% vs. 10%; p < 0,05) i objawów klinicznych powyżej II klasy według Killipa i Kimballa (29% vs. 14%; p < 0,02). Dzięki zastosowaniu pierwotnej angioplastyki wieńcowej śmiertelność szpitalna w obu grupach była niska, choć nieco wyższa w grupie II (7% vs. 3%; różnica nieistotna). Przezskórną angioplastykę wieńcową jednonaczyniową rzadziej wykonywano w grupie II niż I (63% vs. 81%; p < 0,02).
Wnioski: Występowanie wielonaczyniowej choroby wieńcowej jest częściej związane z obecnością obniżeń odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych. Obniżenia odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych w zawale ściany dolnej serca wskazują na większe ryzyko powikłań i pogarszają rokowanie, także przy zastosowaniu reperfuzji mechanicznej jako podstawowej terapii. (Folia Cardiol. 2002; 9: 499-504)
Abstract
Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w warunkach interwencyjnej reperfuzji mechanicznej, wykonanej do 12 godzin od początku bólu zawałowego. Analizie poddano 199 chorych, których podzielono na dwie grupy: I - bez obniżeń odcinka ST w V1–V6 (n = 59), II - z obniżeniami odcinka ST w V1–V6 (n = 140). W poszczególnych grupach obserwowano przebieg kliniczny, powikłania i sposoby leczenia.
Wyniki: W grupie II zauważono większą aktywność wskaźników martwicy serca (CK 2563 U/l vs. 1273 U/l, CK-MB 235 U/l vs. 118 U/l; p < 0,00001) i ogólną liczbę powikłań (93% vs. 52%; p < 0,001) w porównaniu z grupą I. Spośród powikłań największa różnica dotyczyła częstości komorowych zaburzeń rytmu (22% vs. 10%; p < 0,05) i objawów klinicznych powyżej II klasy według Killipa i Kimballa (29% vs. 14%; p < 0,02). Dzięki zastosowaniu pierwotnej angioplastyki wieńcowej śmiertelność szpitalna w obu grupach była niska, choć nieco wyższa w grupie II (7% vs. 3%; różnica nieistotna). Przezskórną angioplastykę wieńcową jednonaczyniową rzadziej wykonywano w grupie II niż I (63% vs. 81%; p < 0,02).
Wnioski: Występowanie wielonaczyniowej choroby wieńcowej jest częściej związane z obecnością obniżeń odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych. Obniżenia odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych w zawale ściany dolnej serca wskazują na większe ryzyko powikłań i pogarszają rokowanie, także przy zastosowaniu reperfuzji mechanicznej jako podstawowej terapii. (Folia Cardiol. 2002; 9: 499-504)
Keywords
zawał ściany dolnej serca; elektrokardiogram; zmiany odcinka ST; fizjopatologia; powikłania; leczenie; rokowanie
About this articleTitle
Zależność przebiegu klinicznego zawału ściany dolnej serca od obecności obniżeń odcinka ST w odprowadzeniach przedsercowych
Journal
Issue
Vol 9, No 6 (2002): Folia Cardiologica
Pages
499-504
Published online
2002-11-18
Page views
540
Article views/downloads
2734
Bibliographic record
Folia Cardiol 2002;9(6):499-504.
Keywords
zawał ściany dolnej serca
elektrokardiogram
zmiany odcinka ST
fizjopatologia
powikłania
leczenie
rokowanie
Authors
Violetta Jaskuła
Maciej Kaźmierski
Krzysztof Zaorski
Janusz Siedy
Maria Gross i Michał Tendera
