Jednoczesne leczenie interwencyjne w terapii złożonych anomalii układu krążenia

Abstract

Wstęp: Celem pracy jest prezentacja doświadczeń dotyczących jednoczesnego leczenia interwencyjnego złożonych anomalii układu krążenia.
Materiał i metody: Analizie poddano 18 pacjentów leczonych pomiędzy lutym 1999 roku a czerwcem 2004 r. Wiek pacjentów wynosił od 2 miesięcy do 76 lat (śr. 10,4 roku), a masa ciała 3,8-68 kg (śr. 23,8 kg).
Wyniki: Siedmiu pacjentom równoczasowo przezskórnie zamknięto ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej (ASD) oraz wykonano plastykę zastawki płucnej, u 1 zamknięto ASD i implantowano stent do tętnicy płucnej, u 2 chorych zamknięto przewód tętniczy (PDA) i wykonano plastykę koarktacji, u 2 kolejnych zamknięto PDA i wykonano walwuloplastykę płucną, u 1 zamknięto ASD i PDA, u innego implantowano stent do tętnicy wieńcowej i zamknięto ubytek międzykomorowy, u 1 udrożniono zespolenie systemowo-płucne i wykonano angioplastykę płucną, u 1 zamknięto zespolenie systemowo-płucne i oboczne krążenie odaortalne, 1 po zabiegu Fontany zamknięto fenestrację oraz wykonano redylatację stentu w tętnicy płucnej. U 1 niemowlaka wykonano angioplastykę rekoarktacji, ale nie udało się zamknąć ASD.
Wnioski: Jednoczasowe przezskórne leczenie mnogich defektów układu krążenia ma wyłącznie pozytywne aspekty dla pacjenta i z tego powodu powinno być znacznie powszechniej stosowane w tej grupie chorych. (Folia Cardiol. 2004; 11: 847-853)