Wstęp: W rehabilitacji kardiologicznej stosuje się różne formy treningów. Celem pracy jest porównanie krótkoterminowych efektów treningu interwałowego na cykloergometrach oraz treningu w wodzie u pacjentów po przebytym zawale serca i operacyjnym leczeniu choroby wieńcowej.
Materiał i metody: Badaniami objęto 42 pacjentów, 22 po przebytym zawale serca i 20 po operacyjnym leczeniu choroby wieńcowej. Wszyscy chorzy w pierwszym etapie ukończyli cykl 16 treningów na ergometrze rowerowym, a następnie zostali przydzieleni losowo do następujących grup: pacjenci po przebytym zawale: trening w basenie - grupa A, trening interwałowy - grupa B; pacjenci po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego: trening w basenie - grupa C, trening interwałowy - grupa D. U wszystkich wykonano wyjściowo, po pierwszym oraz po drugim cyklu wysiłkową próbę ergospirometryczną.
Wyniki: Wszyscy pacjenci rehabilitowani w cyklu treningów na ergometrze oraz treningów w wodzie ukończyli je bez powikłań. W grupie A po dwóch cyklach rehabilitacji uzyskano VO2max 30 ± 3 ml/kg/min, istotny przyrost w porównaniu z wynikiem wyjściowym 26 ± 3 ml/kg/min (p < 0,05). Podobny przyrost obserwowano w grupie B - wynik wyjściowy 28 ± 3, końcowy 30 ± 3 ml/kg/min. Porównywalne wyniki obserwowano również w grupie C (24 ± 3,27 ± 3 ml/kg/min) i D (24 ± 4,28 ± 5 ml/kg/min).
Wnioski: Ćwiczenia w wodzie są bezpieczną i atrakcyjną formą treningu dla osób po przebytym zawale serca i po operacyjnym leczeniu choroby wieńcowej. Efekty ćwiczeń w wodzie są porównywalne z efektami treningu na ergometrze. Ćwiczenia w wodzie mogą być alternatywną formą treningu w rehabilitacji kardiologicznej. (Folia Cardiol. 2004; 11: 831-837)