Vol 11, No 11 (2004): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2004-11-22
Różnice związane z płcią w przebiegu klinicznym i rokowaniu u pacjentów z ostrym zawałem serca z uniesieniem odcinka ST, leczonych za pomocą pierwotnej angioplastyki wieńcowej
Folia Cardiol 2004;11(11):817-823.
Abstract
Wstęp: Istnieją doniesienia o gorszym przebiegu klinicznym i rokowaniu
u kobiet z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). Wciąż trwają badania
dotyczące rokowania u kobiet leczonych za pomocą zabiegu pierwotnej angioplastyki
wieńcowej (PTCA) z powodu STEMI. Celem pracy jest analiza zależnych od płci różnic
w charakterystyce i przebiegu klinicznym oraz rokowaniu u chorych leczonych pierwotną
PTCA z powodu STEMI.
Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 440 osób (133 kobiet, 307 mężczyzn) leczonych za pomocą pierwotnej PTCA z powodu STEMI. Analizowano częstość występowania czynników ryzyka, przebieg kliniczny oraz rokowanie (złożony punkt końcowy: zgon sercowy, zawał serca niezakończony zgonem, niestabilna dławica piersiowa, udar mózgu) w zależności od płci. Czas obserwacji wynosił 18-27 miesięcy.
Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic w występowaniu złożonego punktu końcowego w obu grupach. Kobiety były starsze (64,43 ± 11,03 vs. 59,02 ± 11,3; p = 0,00009), częściej chorowały na cukrzycę (27,07% vs. 18,7%; p = 0,02), nadciśnienie tętnicze (54,14% vs. 43,8%; p = 0,031), częściej przebyły udar mózgu (9,77% vs. 4,89%; p = 0,05), natomiast rzadziej paliły tytoń (30,83% vs. 51,3%; p = 0,0001). U kobiet powodem zawału serca częściej była niedrożność prawej tętnicy wieńcowej (56,7% vs. 39,1%; p = 0,0005), rzadziej rozpoznawano u nich zawał ściany przedniej (45,12% vs. 58%; p = 0,013) i chorobę wielu naczyń wieńcowych (60,9% vs. 73,28%; p = 0,013), ponadto frakcja wyrzutowa lewej komory była również niższa (39,5 ± 12,1 vs. 44,36 ± 7,2; p = 0,047).
Wnioski: Nie zaobserwowano istotnych różnic w rokowaniu wczesnym i odległym u kobiet w porównaniu z mężczyznami, pomimo gorszych niektórych parametrów klinicznych. Może to świadczyć, że kobiety odnoszą większe bezwzględne korzyści z leczenia STEMI za pomocą zabiegu pierwotnej PTCA niż mężczyźni. (Folia Cardiol. 2004; 11: 817-823)
Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 440 osób (133 kobiet, 307 mężczyzn) leczonych za pomocą pierwotnej PTCA z powodu STEMI. Analizowano częstość występowania czynników ryzyka, przebieg kliniczny oraz rokowanie (złożony punkt końcowy: zgon sercowy, zawał serca niezakończony zgonem, niestabilna dławica piersiowa, udar mózgu) w zależności od płci. Czas obserwacji wynosił 18-27 miesięcy.
Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic w występowaniu złożonego punktu końcowego w obu grupach. Kobiety były starsze (64,43 ± 11,03 vs. 59,02 ± 11,3; p = 0,00009), częściej chorowały na cukrzycę (27,07% vs. 18,7%; p = 0,02), nadciśnienie tętnicze (54,14% vs. 43,8%; p = 0,031), częściej przebyły udar mózgu (9,77% vs. 4,89%; p = 0,05), natomiast rzadziej paliły tytoń (30,83% vs. 51,3%; p = 0,0001). U kobiet powodem zawału serca częściej była niedrożność prawej tętnicy wieńcowej (56,7% vs. 39,1%; p = 0,0005), rzadziej rozpoznawano u nich zawał ściany przedniej (45,12% vs. 58%; p = 0,013) i chorobę wielu naczyń wieńcowych (60,9% vs. 73,28%; p = 0,013), ponadto frakcja wyrzutowa lewej komory była również niższa (39,5 ± 12,1 vs. 44,36 ± 7,2; p = 0,047).
Wnioski: Nie zaobserwowano istotnych różnic w rokowaniu wczesnym i odległym u kobiet w porównaniu z mężczyznami, pomimo gorszych niektórych parametrów klinicznych. Może to świadczyć, że kobiety odnoszą większe bezwzględne korzyści z leczenia STEMI za pomocą zabiegu pierwotnej PTCA niż mężczyźni. (Folia Cardiol. 2004; 11: 817-823)
Keywords: różnice związane z płciązawał serca z uniesieniem STpierwotna angioplastyka wieńcowa
