open access
Czy migotanie przedsionków jest czynnikiem ryzyka wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów leczonych doustnymi antykoagulantami po wszczepieniu sztucznej zastawki serca?
open access
Abstract
Materiał i metody: Badaniem objęto 385 kolejnych pacjentów po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej (144 osoby), zastawki aortalnej (172 osoby) lub obu zastawek (42 osoby) - operowanych w I i II Klinice Kardiochirurgii Instytutu Kardiologii w Warszawie w latach 1997-1998. Wśród badanych było 177 kobiet i 181 mężczyzn w wieku 21-80 lat (śr. 56,9 ± 10,3 roku). Średni czas obserwacji wynosił 36,7 ± 12,1 miesiąca (1109,8 pacjentolat).
Wyniki: W czasie obserwacji odnotowano 35 zgonów (linearyzowana częstość 2,1% pacjentolat, w tym 9 z powodu powikłań zakrzepowo-zatorowych) oraz 30 poważnych powikłań zakrzepowo- zatorowych (2,7% pacjentolat). Migotanie przedsionków stwierdzono u 214 pacjentów (59,8% badanej populacji). Wśród pacjentów z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi AF stwierdzano u 63% pacjentów, w grupie chorych bez powikłań - u 58%. Linearyzowana częstość powikłań zakrzepowo-zatorowych w grupie osób z AF wyniosła 3,9% pacjentolat, a wśród pacjentów z rytmem zatokowym 2,3% pacjentolat. W analizie jednoczynnikowej ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych istotne okazały się: powiększenie lewej komory serca, obniżenie frakcji wyrzutowej (EF), wyższa klasa czynnościowa według klasyfikacji NYHA zarówno przed operacją, jak i po niej. W analizie wieloczynnikowej jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych była zaawansowana klasa czynnościowa według NYHA (III lub IV) po operacji. U pacjentów z AF i chorych z rytmem zatokowym ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych było zbliżone. Jakość leczenia przeciwkrzepliwego, określona wartościami INR, była podobna w grupie pacjentów bez powikłań i z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi, zatem nie wpływała na ich częstość.
Wnioski: Jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych w badanej grupie pacjentów po zabiegu wszczepienia sztucznej zastawki serca skutecznie leczonych doustnymi antykoagulantami była zaawansowana klasa czynnościowa według NYHA po operacji. Obecność AF nie wpływała istotnie na ryzyko wymienionych powikłań. (Folia Cardiol. 2004; 11: 807-815)
Abstract
Materiał i metody: Badaniem objęto 385 kolejnych pacjentów po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej (144 osoby), zastawki aortalnej (172 osoby) lub obu zastawek (42 osoby) - operowanych w I i II Klinice Kardiochirurgii Instytutu Kardiologii w Warszawie w latach 1997-1998. Wśród badanych było 177 kobiet i 181 mężczyzn w wieku 21-80 lat (śr. 56,9 ± 10,3 roku). Średni czas obserwacji wynosił 36,7 ± 12,1 miesiąca (1109,8 pacjentolat).
Wyniki: W czasie obserwacji odnotowano 35 zgonów (linearyzowana częstość 2,1% pacjentolat, w tym 9 z powodu powikłań zakrzepowo-zatorowych) oraz 30 poważnych powikłań zakrzepowo- zatorowych (2,7% pacjentolat). Migotanie przedsionków stwierdzono u 214 pacjentów (59,8% badanej populacji). Wśród pacjentów z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi AF stwierdzano u 63% pacjentów, w grupie chorych bez powikłań - u 58%. Linearyzowana częstość powikłań zakrzepowo-zatorowych w grupie osób z AF wyniosła 3,9% pacjentolat, a wśród pacjentów z rytmem zatokowym 2,3% pacjentolat. W analizie jednoczynnikowej ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych istotne okazały się: powiększenie lewej komory serca, obniżenie frakcji wyrzutowej (EF), wyższa klasa czynnościowa według klasyfikacji NYHA zarówno przed operacją, jak i po niej. W analizie wieloczynnikowej jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych była zaawansowana klasa czynnościowa według NYHA (III lub IV) po operacji. U pacjentów z AF i chorych z rytmem zatokowym ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych było zbliżone. Jakość leczenia przeciwkrzepliwego, określona wartościami INR, była podobna w grupie pacjentów bez powikłań i z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi, zatem nie wpływała na ich częstość.
Wnioski: Jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych w badanej grupie pacjentów po zabiegu wszczepienia sztucznej zastawki serca skutecznie leczonych doustnymi antykoagulantami była zaawansowana klasa czynnościowa według NYHA po operacji. Obecność AF nie wpływała istotnie na ryzyko wymienionych powikłań. (Folia Cardiol. 2004; 11: 807-815)
Keywords
migotanie przedsionków; sztuczne protezy zastawkowe; doustne antykoagulanty; powikłania zakrzepowo-zatorowe


Title
Czy migotanie przedsionków jest czynnikiem ryzyka wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów leczonych doustnymi antykoagulantami po wszczepieniu sztucznej zastawki serca?
Journal
Issue
Vol 11, No 11 (2004): Folia Cardiologica
Pages
807-815
Published online
2004-11-22
Page views
691
Article views/downloads
1363
Bibliographic record
Folia Cardiol 2004;11(11):807-815.
Keywords
migotanie przedsionków
sztuczne protezy zastawkowe
doustne antykoagulanty
powikłania zakrzepowo-zatorowe
Authors
Jolanta Wołkanin-Bartnik
Tomasz Zieliński
Hanna Pogorzelska
Aldona Browarek i Przemysław Leszek