Vol 11, No 12 (2004): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2004-12-20
Porównawcza ocena skuteczności klinicznej dwóch dawek czteroazotanu pentaerytrytylu* (100 mg i 30 mg) u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową
Folia Cardiol 2004;11(12):939-951.
Abstract
Wstęp: W ciągu ostatnich 10 lat przedstawiono wyniki wielu eksperymentalnych
i klinicznych prac oceniających skuteczność i brak tolerancji po stosowaniu wysokich
dawek czteroazotanu pentaerytrytylu (PETN) u pacjentów z chorobą wieńcową. Celem
badań była ocena skuteczności klinicznej dwóch dawek PETN: 100 mg i 30 mg po podaniu
jednorazowym i wielokrotnym.
Materiał i metody: W randomizowanym badaniu, z zastosowaniem podwójnie ślepej próby w odniesieniu do placebo i podjęzykowej nitrogliceryny w dawce 0,5 mg uczestniczyło 30 pacjentów, u których potwierdzono chorobę wieńcową. Chorym podawano raz dziennie zakodowane tabletki PETN w dawkach 100 mg albo 30 mg przez dwa 2-tygodniowe okresy, ze zmianą grup po pierwszej fazie leczenia. Ocenę kliniczną obu dawek PETN przeprowadzano metodą prób wysiłkowych (PW) na bieżni przed oraz po 3 i 6 h po podaniu wylosowanego leku albo placebo. Ponadto pacjent rejestrował liczbę bólów i zużycie nitrogliceryny w okresach przyjmowania placebo albo dawek leku. W celu standaryzacji działania PETN w porównaniu z nitrogliceryną przeprowadzano dwie próby wysiłkowe w czasie wstępnej wizyty: pierwszą po podaniu placebo, a następnie po 3 h, 5 min po podjęzykowym podaniu nitrogliceryny.
Wyniki: Zarówno w 3., jak i 6. h po jednorazowym oraz wielokrotnym podaniu PETN w dawce 100 mg stwierdzano istotne przyrosty wskaźników próby wysiłkowej w porównaniu z placebo: całkowitego czasu marszu (WTT): 14,4-18,0%, czasu marszu do wystąpienia bólu (WTA): 24,5–28,4% oraz czasu marszu do niedokrwienia (WTI): 31,3-37,6% (p < 0,0001). Przyrosty czasu marszu po 6 h po podania PETN w dawce 100 mg sięgały w zakresie WTT oraz WTA 90%, a w zakresie WTI prawie 80% przyrostów obserwowanych w czasie szczytowego działania nitrogliceryny. Liczba bólów wieńcowych i zużycie nitrogliceryny w okresie leczenia PETN w dawce 100 mg były również znacząco mniejsze w porównaniu z placebo. Podczas wielokrotnego stosowania PETN w dawce 30 mg obserwowano niewielką poprawę tolerancji wysiłku ograniczoną tylko do 3 h po podania leku.
Wnioski: W badaniach porównawczych wykazano wysoką skuteczność terapii PETN w dawce 100 mg w zakresie tolerancji wysiłku, zmniejszenia liczby bólów wysiłkowych i zużycia nitrogliceryny podczas przewlekłego stosowania u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową. Ponadto wykazano niezadawalające działanie kliniczne PETN w dawce 30 mg. (Folia Cardiol. 2004; 11: 939–951)
Materiał i metody: W randomizowanym badaniu, z zastosowaniem podwójnie ślepej próby w odniesieniu do placebo i podjęzykowej nitrogliceryny w dawce 0,5 mg uczestniczyło 30 pacjentów, u których potwierdzono chorobę wieńcową. Chorym podawano raz dziennie zakodowane tabletki PETN w dawkach 100 mg albo 30 mg przez dwa 2-tygodniowe okresy, ze zmianą grup po pierwszej fazie leczenia. Ocenę kliniczną obu dawek PETN przeprowadzano metodą prób wysiłkowych (PW) na bieżni przed oraz po 3 i 6 h po podaniu wylosowanego leku albo placebo. Ponadto pacjent rejestrował liczbę bólów i zużycie nitrogliceryny w okresach przyjmowania placebo albo dawek leku. W celu standaryzacji działania PETN w porównaniu z nitrogliceryną przeprowadzano dwie próby wysiłkowe w czasie wstępnej wizyty: pierwszą po podaniu placebo, a następnie po 3 h, 5 min po podjęzykowym podaniu nitrogliceryny.
Wyniki: Zarówno w 3., jak i 6. h po jednorazowym oraz wielokrotnym podaniu PETN w dawce 100 mg stwierdzano istotne przyrosty wskaźników próby wysiłkowej w porównaniu z placebo: całkowitego czasu marszu (WTT): 14,4-18,0%, czasu marszu do wystąpienia bólu (WTA): 24,5–28,4% oraz czasu marszu do niedokrwienia (WTI): 31,3-37,6% (p < 0,0001). Przyrosty czasu marszu po 6 h po podania PETN w dawce 100 mg sięgały w zakresie WTT oraz WTA 90%, a w zakresie WTI prawie 80% przyrostów obserwowanych w czasie szczytowego działania nitrogliceryny. Liczba bólów wieńcowych i zużycie nitrogliceryny w okresie leczenia PETN w dawce 100 mg były również znacząco mniejsze w porównaniu z placebo. Podczas wielokrotnego stosowania PETN w dawce 30 mg obserwowano niewielką poprawę tolerancji wysiłku ograniczoną tylko do 3 h po podania leku.
Wnioski: W badaniach porównawczych wykazano wysoką skuteczność terapii PETN w dawce 100 mg w zakresie tolerancji wysiłku, zmniejszenia liczby bólów wysiłkowych i zużycia nitrogliceryny podczas przewlekłego stosowania u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową. Ponadto wykazano niezadawalające działanie kliniczne PETN w dawce 30 mg. (Folia Cardiol. 2004; 11: 939–951)
Keywords: stabilna dławica piersiowanitratytest wysiłkowy na bieżni