open access

Vol 11, No 2 (2004): Folia Cardiologica
Original articles
Submitted: 2013-01-14
Published online: 2004-02-09
Get Citation

Wpływ stałej elektrostymulacji serca na stabilizację rytmu u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków

Michał Chudzik, Jerzy K. Wranicz, Jan H. Goch i Włodzimierz Kargul
Folia Cardiol 2004;11(2):143-152.

open access

Vol 11, No 2 (2004): Folia Cardiologica
Original articles
Submitted: 2013-01-14
Published online: 2004-02-09

Abstract

Wstęp: Kontrola częstości rytmu serca u pacjenta z utrwalonym migotaniem przedsionków (AF) jest niekiedy bardziej uzasadnionym rozwiązaniem. Implantacja komorowego stymulatora serca (VVI) zapewnia ochronę nie tylko przed wolnymi rytmami, ale również poprzez wsteczną depolaryzację węzła przedsionkowo-komorowego może redukować szybkie rytmy (tachy-AF) i/lub ograniczać niemiarowość komór.
Materiał i metody: Do badania włączono 55 pacjentów (28 mężczyzn i 27 kobiet) w wieku 52–86 lat, średnia wieku wynosiła 72 ± 7,1 roku, z utrwalonym AF i implantowanym stymulatorem VVI. W czasie 48-godzinnej obserwacji porównywano dwa tryby stymulacji VVI 40/min (własny rytm AF) i VVI 80/min, uwzględniając następujące parametry: współczynnik niemiarowości (WN), parametry zmienności rytmu (SDNN, SDNNi, SDANN, rMSSD, pNN50), średnią i maksymalną akcję serca, odsetek incydentów tachy-AF (rytm komór powyżej 90/min).
Wyniki: Stymulacja VVI 80/min istotnie statystycznie zredukowała wszystkie parametry HRV i rytmu serca. Ponadto współczynnik niemiarowości podczas VVI 80/min uległ 3-krotnemu zmniejszeniu (VVI 40/min - WN = 0,24 ± 0,06 vs. VVI 80/min - WN = 0,089 ± 0,05; p < 0,01). Stymulacja VVI 80/min istotnie statystycznie zwiększała średnią dobową akcję serca w porównaniu ze stymulacją VVI 40/min (VVI 40/min HRśr = 69,09 ± 11,6 vs. VVI 80/min HRśr = 81,44 ± 3,3; p < 0,05), nie wpływała natomiast na dobową maksymalną częstość pracy serca VVI 40/min: HRmax = 141,5 ± 28,5/min vs. VVI 80/min: HRmax = 138,6 ± 26,6/min (NS, p = 0,51). Wyniki 24-godzinne wykazały, że w zakresie częstości 90–137/min w czasie stymulacji VVI 80/min w porównaniu z pacjentami z rytmem własnym następuje istotna statystycznie redukcja tych rytmów. Jedynie powyżej częstości 138/min stymulacja VVI 80/min nie wpływała na ich zmniejszenie, ale rytmy te stanowiły zaledwie 2,1%.
Wnioski: Stała elektrostymulacja VVI 80/min u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków stabilizuje rytm serca i istotnie redukuje rytmy serca powyżej 90/min w czasie 24 godzin. Stymulacja VVI 80/min podnosi średnią, nie obniżając wartości maksymalnej częstości pracy serca. (Folia Cardiol. 2004; 11: 143–152)

Abstract

Wstęp: Kontrola częstości rytmu serca u pacjenta z utrwalonym migotaniem przedsionków (AF) jest niekiedy bardziej uzasadnionym rozwiązaniem. Implantacja komorowego stymulatora serca (VVI) zapewnia ochronę nie tylko przed wolnymi rytmami, ale również poprzez wsteczną depolaryzację węzła przedsionkowo-komorowego może redukować szybkie rytmy (tachy-AF) i/lub ograniczać niemiarowość komór.
Materiał i metody: Do badania włączono 55 pacjentów (28 mężczyzn i 27 kobiet) w wieku 52–86 lat, średnia wieku wynosiła 72 ± 7,1 roku, z utrwalonym AF i implantowanym stymulatorem VVI. W czasie 48-godzinnej obserwacji porównywano dwa tryby stymulacji VVI 40/min (własny rytm AF) i VVI 80/min, uwzględniając następujące parametry: współczynnik niemiarowości (WN), parametry zmienności rytmu (SDNN, SDNNi, SDANN, rMSSD, pNN50), średnią i maksymalną akcję serca, odsetek incydentów tachy-AF (rytm komór powyżej 90/min).
Wyniki: Stymulacja VVI 80/min istotnie statystycznie zredukowała wszystkie parametry HRV i rytmu serca. Ponadto współczynnik niemiarowości podczas VVI 80/min uległ 3-krotnemu zmniejszeniu (VVI 40/min - WN = 0,24 ± 0,06 vs. VVI 80/min - WN = 0,089 ± 0,05; p < 0,01). Stymulacja VVI 80/min istotnie statystycznie zwiększała średnią dobową akcję serca w porównaniu ze stymulacją VVI 40/min (VVI 40/min HRśr = 69,09 ± 11,6 vs. VVI 80/min HRśr = 81,44 ± 3,3; p < 0,05), nie wpływała natomiast na dobową maksymalną częstość pracy serca VVI 40/min: HRmax = 141,5 ± 28,5/min vs. VVI 80/min: HRmax = 138,6 ± 26,6/min (NS, p = 0,51). Wyniki 24-godzinne wykazały, że w zakresie częstości 90–137/min w czasie stymulacji VVI 80/min w porównaniu z pacjentami z rytmem własnym następuje istotna statystycznie redukcja tych rytmów. Jedynie powyżej częstości 138/min stymulacja VVI 80/min nie wpływała na ich zmniejszenie, ale rytmy te stanowiły zaledwie 2,1%.
Wnioski: Stała elektrostymulacja VVI 80/min u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków stabilizuje rytm serca i istotnie redukuje rytmy serca powyżej 90/min w czasie 24 godzin. Stymulacja VVI 80/min podnosi średnią, nie obniżając wartości maksymalnej częstości pracy serca. (Folia Cardiol. 2004; 11: 143–152)
Get Citation

Keywords

migotanie przedsionków; stymulacja komorowa; stabilizacja rytmu

About this article
Title

Wpływ stałej elektrostymulacji serca na stabilizację rytmu u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków

Journal

Cardiology Journal

Issue

Vol 11, No 2 (2004): Folia Cardiologica

Pages

143-152

Published online

2004-02-09

Page views

634

Article views/downloads

1154

Bibliographic record

Folia Cardiol 2004;11(2):143-152.

Keywords

migotanie przedsionków
stymulacja komorowa
stabilizacja rytmu

Authors

Michał Chudzik
Jerzy K. Wranicz
Jan H. Goch i Włodzimierz Kargul

Regulations

Important: This website uses cookies. More >>

The cookies allow us to identify your computer and find out details about your last visit. They remembering whether you've visited the site before, so that you remain logged in - or to help us work out how many new website visitors we get each month. Most internet browsers accept cookies automatically, but you can change the settings of your browser to erase cookies or prevent automatic acceptance if you prefer.

By VM Media Group sp. z o.o., Grupa Via Medica, ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk, Poland
tel.:+48 58 320 94 94, fax:+48 58 320 94 60, e-mail: viamedica@viamedica.pl