Czy możemy przewidzieć korzystny wpływ elektrostymulacji na stabilizację rytmu u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków?

Abstract

Wstęp: Stała elektrostymulacja serca wywołuje stabilizujący wpływ na nieregularny rytm komór w przebiegu migotania przedsionków (AF). Ten korzystny efekt stałej stymulacji opisano w wielu badaniach. Niestety, w nielicznych oceniano wpływ elektroterapii na stabilizację rytmu podczas długiego okresu obserwacji. Celem niniejszej pracy było określenie, dzięki funk-cjom diagnostycznym stymulatora, wpływu stałej stymulacji serca na redukcję epizodów tachy-AF (definiowanych jako rytm komór powyżej 90/min) oraz na stabilizację rytmu w czasie 3 miesięcy.
Materiał i metody: Do badania włączono 42 pacjentów z utrwalonym AF i implantowanym stymulatorem VVI. Porównywano zapisy danych z funkcji diagnostycznych stymulatora ze stymulacji 1-dniowej VVI 40/min ("własne AF") oraz stymulacji VVI 80/min w czasie 1 doby i 3 miesięcy.
Wyniki: Stymulacja VVI 80/min powodowała zmniejszenie liczby incydentów tachy-AF w czasie 3 miesięcy w porównaniu ze stymulacją VVI 40/min (9 ± 11% vs. 24 ± 14%; p < 0,05), ale istotność statystyczną uzyskano tylko w zakresach 90–120/min. Podobnie średnia akcja serca oraz odsetek zespołów wystymulowanych były istotnie statystycznie wyższe w trakcie stymulacji VVI 80/min podczas 3 miesięcy w porównaniu ze stymulacją VVI 40/min — 81 ± 3/min vs. 68 ± ± 10/min (p < 0,01) i 7 ± 13% vs. 86 ± 12% (p < 0,01). Nie było natomiast żadnych znamiennych statystycznie różnic między wynikami stymulacji VVI 80/min pochodzącymi z rejestracji 3-miesięcznych i 24-godzinnych (liczba epizodów tachy-AF wynosiła 13 ± 15%, średnia akcja serca — 82 ± 3/min, odsetek zespołów wystymulowanych - 86 ± 16%).
Wnioski: Stała elektrostymulacja prawej komory VVI 80/min powoduje istotną redukcję epizodów tachy-AF (> 90/min) u pacjentów z AF podczas 3-miesięcznej obserwacji, a wyniki 1-dniowe zmniejszenia incydentów tachy-AF we wszystkich zakresach częstości są prognostyczne w stosunku do wyników 3-miesięcznych. Ponadto funkcje diagnostyczne stymulatora mogą być użyteczne w ocenie stabilizacji rytmu (odsetek zespołów wystymulowanych) i redukcji szybkich rytmów serca (histogram rytmu serca) w czasie oceny długoterminowej. (Folia Cardiol. 2004; 11: 581–589)