Wyniki implantacji stentu do pnia lewej tętnicy wieńcowej u 70 pacjentów - ocena kliniczna

Abstract

Wstęp: Zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej coraz częściej leczy się za pomocą przezskórnej angioplastyki z implantacją stentu. Celem pracy była ocena wyników terapii z wykorzystaniem tej metody w grupie 70 pacjentów.
Materiał i metody: Badaną grupę po zabiegu poddano rocznej klinicznej i angiograficznej obserwacji. Oceniano śmiertelność okołozabiegową oraz w obserwacji odległej oraz częstość występowania restenozy i interwencji wieńcowych po 3, 6 i 12 miesiącach.
Wyniki: W badanej grupie odnotowano 12 zgonów (17,1%), w tym 11 okołozabiegowo i 1 po 3 miesiącach. Wszystkie zgony wystąpiły u chorych leczonych ze wskazań nagłych (29,3%). Stwierdzono 8 przypadków restenozy (14%) wśród pacjentów, którzy przeżyli. Zanotowano 16 interwencji wieńcowych w okresie obserwacji (28% żyjących pacjentów). Znamiennie częściej obserwowano wystąpienie restenozy w przypadku lokalizacji stentu w rozwidleniu LMS z zaopatrzeniem gałęzi międzykomorowej przedniej i/lub gałęzi okalającej (27% restenoz w tej grupie vs. 3% w grupie z inną lokalizacją). Istotnie częściej restenozę stwierdzano u chorych na cukrzycę (36% tej grupy) niż u osób bez cukrzycy (7%).
Wnioski: W badanej populacji obserwowano dużą śmiertelność w grupie pacjentów leczonych ze wskazań nagłych. Dobre wyniki dotyczące śmiertelności w grupie chorych poddanej planowej terapii (0%) skłaniają do wykonywania elektywnego zabiegu przezskórnej angioplastyki u dużej grupy osób, z wyłączeniem chorych na cukrzycę oraz z niekorzystną lokalizacją anatomiczną zmiany w LMS. (Folia Cardiol. 2004; 11: 555–560)