Wstęp: Celem pracy była ocena czułości i swoistości elektrokardiografii wysokiej rozdzielczości (HRECG) w wykrywaniu pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków (PAF) w zależności od analizowanych parametrów.
Materiał i metody: Badaniu poddano 97 osób w wieku powyżej 18 rż., obojga płci. Podzielono je na 2 grupy: grupę AFP (67 pacjentów z przebytym PAF, w tym 54% mężczyzn, średnia wieku 62,7 ± 10 lat) i grupę kontrolną (30 osób bez PAF, w tym 53,3% mężczyzn, średnia wieku 60,3 ± 7,6 roku).
Wyniki: Zapis HRECG rejestrowano aparatem Megacart Siemens (układ odprowadzeń dwubiegunowy, liczba rejestrowanych ewolucji 300, kryterium zgodności 98%, dopuszczalny poziom zakłóceń poniżej 0,5 μV, układ filtrów 40–250 Hz). Na podstawie uzyskanego wektora wyliczano parametry czasowe filtrowanego załamka P: całkowity czas trwania (Pdur), pierwiastek kwadratowy woltażu z ostatnich 10, 20, 30, 40 ms (RMS10, RMS20, RMS30), jego maksymalną amplitudę (MaxP). W HRECG przeprowadzonej w grupie AFP, w porównaniu z grupą kontrolną, stwierdzono znamiennie niższe wartości RMS10 (1,80 ± 0,92 do 2,63 ± 1,06; p < 0,002), RMS20 (3,18 ± 1,23 do 4,80 ± 1,13; p < 0,0001), MaxP (19,9 ± 6,0 do 25,4 ± 7,6; p < 0,002) oraz istotnie dłuższy Pdur (132,7 ± 25,2 do 106,0 ± 18,2; p < 0,0001). Na podstawie wartości średnich obliczono wartości parametrów charakterystyczne dla pacjentów z PAF: RMS20 < 4 μV, MaxP < 23 μV, Pdur > 119 ms. Największą czułość uzyskano dla wydłużenia Pdur > 119 ms, sięgającą 84,7%, ze swoistością 87,8%. Najwyższą swoistość uzyskano w przypadku analizy ALP (Pdur > 119 ms i RMS20 < 4 μV), wyniosła ona 98%, przy czułości 54%.
Wnioski: Wartościami różnicującymi pacjentów z PAF są: RMS20 < 4 μV, MaxP < 23 μV, Pdur > 119 ms. Obecność późnych potencjałów przedsionkowych charakteryzuje pacjentów z PAF z bardzo wysoką swoistością wynoszącą 98% oraz z czułością równą 54%. Stwierdzenie prawidłowych wartości Pdur < 119 ms z dużym prawdopodobieństwem wyklucza osoby z PAF. (Folia Cardiol. 2004; 11: 547–553)