Porównanie stężeń IL-6 i IL-10 w osoczu dzieci poddanych zabiegowi kardiochirurgicznemu z krążeniem pozaustrojowym i bez niego

Abstract

Wstęp: Zabieg kardiochirurgiczny z krążeniem pozaustrojowym (CPB) wiąże się z występowaniem odpowiedzi zapalnej. Czynnikiem sprawczym jest ekspozycja ustroju na działanie silnych bodźców prozapalnych. Przedmiotem badań była ocena zmian stężeń IL-6 i IL-10 podczas zabiegu na otwartym sercu i po nim.
Materiał i metody: Badaniami objęto 14 dzieci poddanych zabiegowi operacyjnemu z użyciem CPB i 7 dzieci bez CPB. Stężenia IL-6 i IL-10 badano kolejno: przed znieczuleniem, na początku zabiegu (z CPB i bez CPB), 30 min po rozpoczęciu CPB, po zakończeniu zabiegu (z CPB i bez CPB), po 24 i po 72 godzinach od zakończenia zabiegu (z CPB i bez CPB).
Wyniki: Wykazano istotny wzrost stężenia IL-6 w obu grupach 24 godziny po zabiegu. W grupie pacjentów z CPB stężenie IL-6 po zabiegu było istotnie wyższe niż w grupie dzieci bez CPB. W grupie dzieci, u których zabieg przeprowadzono z zastosowaniem CPB, stwierdzono wzrost stężenia IL-10 obserwowany w momencie zakończenia zabiegu, który powracał do wartości rejestrowanej przed zabiegiem po 72 godzinach. Natomiast, w grupie dzieci, u których nie zastosowano CPB, stężenie IL-10 wzrastało, osiągając najwyższą wartość 24 godziny po zakończeniu zabiegu.
Wnioski: Wyniki badania potwierdziły, że zabieg kardiochirurgiczny u dzieci wiąże się z istotnymi zmianami stężeń cytokin w osoczu krwi obwodowej. Zastosowanie CPB w trakcie zabiegu pogłębia zaburzenia równowagi cytokin i istotnie wpływa na rozwój reakcji zapalnej. (Folia Cardiol. 2005; 12: 57–63)