Vol 12, No 10 (2005): Folia Cardiologica
Original articles
Published online: 2005-10-07

open access

Page views 896
Article views/downloads 1949
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Stała, endokawitarna stymulacja serca u dzieci

Oskar Kowalski, Zbigniew Kalarus, Janusz Prokopczuk, Beata Chodór, Bożena Zeifert, Patrycja Pruszkowska-Skrzep, Radosław Lenarczyk, Adam Sokal, Alina Skiba, Blandyna Karwot i Jacek Białkowski
Folia Cardiol 2005;12(10):699-705.

Abstract

Wstęp: Celem pracy była ocena przebiegu zabiegów przezżylnej implantacji stymulatora serca u dzieci poddanych wcześniej złożonym zabiegom kardiochirurgicznym.
Materiał i metody: Analizie poddano przebieg implantacji kardiostymulatora u 7 dzieci (w tym po zabiegu Senninga, ortotopowym przeszczepie serca, operacyjnej korekcji DORV, VSD, PDA, plastyce zastawki trójdzielnej, zamknięciu ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu sinus venosus z nieprawidłowym spływem żył płucnych przy współistnieniu dekstrokardii, z wadą pod postacią 2-napływowej wspólnej komory i przełożeniem wielkich naczyń po zabiegu bandingu tętnicy płucnej). Grupę kontrolną stanowiły 24 dzieci, u których implantowano 2-jamowy układ stymulujący DDD z powodu wrodzonego bloku przewodzenia przedsionkowo-komorowego III stopnia.
Wyniki: U wszystkich dzieci uzyskano fizjologiczny tryb stymulacji. Zabiegi u chorych po leczeniu kardiochirurgicznym były istotnie dłuższe (90,7 min vs. 71 min) oraz wymagały istotnie dłuższego użycia fluoroskopii (30,7 min vs. 9 min).
Wnioski: U wielu dzieci po złożonych zabiegach kardiochirurgicznych istnieje możliwość bezpiecznej implantacji przezżylnej stymulatora serca. Jednak decyzję o zastosowaniu tego typu zabiegu zawsze musi poprzedzać wnikliwa analiza kliniczna, w wybranych przypadkach połączona z wykonaniem specjalistycznych badań dodatkowych, w tym z cewnikowaniem serca.

Article available in PDF format

View PDF Download PDF file