Wstęp: W niewydolności serca (HF) obserwuje się zaburzenia czynności układu autonomicznego, prawdopodobnie złożonej natury, częściowo dające się tłumaczyć zwiększoną aktywacją układu renina-angiotensyna. Celem pracy była ocena, czy istnieją powiązania pomiędzy genotypem ACE a parametrami zmienności rytmu serca (HRV) u chorych z niewydolnością serca.
Materiał i metody: U 60 chorych z wyrównaną HF w klasie I–IV według NYHA i frakcją wyrzutową lewej komory wynoszącą poniżej 45% przeprowadzono analizę czasową HRV na podstawie 24-godzinnej rejestracji EKG metodą Holtera oraz określono genotyp ACE, stosując metodę łańcuchowej reakcji polimerazy.
Wyniki: Rozkład genotypów był zgodny z oczekiwanym według reguły Hardy-Weinberga i wynosił 15 (25%) — II, 25 (42%) — ID i 20 (33%) — DD. Rozkład genotypów był podobny u pacjentów z kardiomiopatią niedokrwienną i rozstrzeniową. Nie stwierdzono istotnych różnic w podstawowej charakterystyce klinicznej oraz stosowanym leczeniu między grupami z genotypami II, ID i DD. Parametry HRV nie różniły się znacząco między grupami z genotypami DD, ID oraz II, a także między grupą z genotypem DD i połączoną z genotypami ID oraz II.
Wnioski: Nie potwierdzono związków pomiędzy parametrami analizy czasowej HRV a polimorfizmem genu ACE u pacjentów z HF, niezależnie od choroby podstawowej. Wyniki te są zgodne z danymi przedstawionymi w pracach, w których poddano w wątpliwość znaczenie genotypu ACE w chorobach układu krążenia (Folia Cardiol. 2005; 12: 364–369).