Standardy ACC/AHA/ESC dopuszczają wykonanie ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RF) u kobiety ciężarnej. Wskazanie to należy do klasy II B, ale poziom dowodów, na których jest oparte, zaliczono do grupy C. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają dane doświadczalne i kliniczne, które określają ryzyko takiego zabiegu, konfrontując je z leczeniem farmakologicznym (stosowanie większości leków antyarytmicznych w ciąży jest przeciwskzane z powodu potencjalnego lub udokumentowanego teratogennego wpływu na płód). Należy podkreślić, że używane podczas ablacji promieniowanie RTG zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń genetycznych (w zależności od wieku ciąży): 1,0–5,6 × 10-6 oraz rozwoju chorób nowotworowych: 10,2–55,7 × 10^-6. Z tego powodu zabieg powinno się wykonywać po zakończeniu organogenezy, czyli po pierwszym trymestrze ciąży. Niniejsza praca zawiera opis dotychczas udokumentowanych zabiegów u kobiet w ciąży (5 przypadków; u 1 dziecka wystąpiła mikrocefalia, którą autorzy wiążą raczej z farmakoterapią). Doniesienia te uzupełniono krótką informacją o pierwszym w świecie skutecznym zabiegu wykonanym u kobiety w ciąży bez użycia skopii RTG w dniu 3 września 2004 roku (wykorzystano echokardiografię przezklatkową i system elektroanatomiczny CARTO) w I Katedrze i Klinice Kardiologii AM w Warszawie. Po zabiegu u pacjentki obserwuje się stopniową poprawę frakcji wyrzutowej. Zdrowe dziecko urodziło się 22 grudnia 2004 roku (3420 g, 55 cm, 10 pkt w skali Apgar). (Folia Cardiol. 2005; 12: 338–342)