Dobowe trendy zmienności rytmu serca u chorych na cukrzycę typu 1

Abstract

Wstęp: Zanikanie zmienności rytmu serca (HRV) uznaje się za najwcześniejszy parametr neuropatii autonomicznej układu sercowo-naczyniowego. Wiadomo, że cukrzyca powoduje zaburzenia fizjologicznej dobowej zmienności napięcia układu autonomicznego. Celem niniejszej pracy była ocena zachowania się HRV w poszczególnych godzinach doby u chorych na cukrzycę typu 1.
Materiał i metody: Przebadano 43 chorych na cukrzycę typu 1 w wieku 18-28 lat, chorujących na cukrzycę 9-23 lat (śr. 16,3 ± 3,8 roku) bez jawnych klinicznie powikłań tego schorzenia. Grupę kontrolną stanowiły 32 zdrowe osoby dobrane pod względem płci i wieku. W obu grupach przeprowadzono 24-godzinne badanie EKG metodą Holtera (rejstrator DMS 300-6, system SUPRIMA 12, DMS, Stany Zjednoczone). Wykonano analizę HRV w dziedzinie czasu w zakresie całej doby oraz oddzielnie dla każdej z godzin monitorowania.
Wyniki: W analizie całodobowej nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic między wartościami SDNN, rMSSD, pNN50 oraz częstości rytmu między chorymi na cukrzycę typu 1 a osobami zdrowymi. U chorych na cukrzycę typu 1 zarejestrowano znamienne statystycznie niższe wartości ocenianych parametrów HRV w każdej godzinie doby oraz zniesienie zmienności dobowej rytmu.
Wnioski: U chorych na cukrzycę typu 1 w porównaniu z osobami zdrowymi występuje zniesienie dobowej zmienności SDNN, rMSSD i pNN50 mimo braku różnic w wartościach całodobowych tych parametrów. Ocena trendów dobowych parametrów czasowej analizy HRV u chorych na cukrzycę typu 1 okazała się bardziej czułą metodą w wykrywaniu wczesnych, subklinicznych zaburzeń układu autonomicznego niż badanie wartości całodobowych.