Wpływ wyjściowego przepływu w tętnicy odpowiedzialnej za zawał u chorych z zawałem serca leczonych pierwotną przezskórną interwencją wieńcową na rokowanie wewnątrzszpitalne i jednoroczne

Abstract

Wstęp: Przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) jest obecnie rekomendowaną metodą leczenia chorych z ostrym zawałem serca. Celem pracy była ocena wyników leczenia osób z ostrym zawałem serca leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową w zależności od wyjściowego przepływu przez tętnicę odpowiedzialną za zawał (IRA).
Materiał i metody: Przeanalizowano 1230 kolejnych chorych z ostrym zawałem serca leczonych metodą pierwotnej PCI w latach 1998-2003. Wykluczono pacjentów leczonych trombolitycznie. Chorych podzielono na dwie grupy w zależności od wyjściowego przepływu w IRA: grupa pierwsza - TIMI 0-1 (924 osoby), grupa druga - TIMI 2-3 (306 osób).
Wyniki: U chorych z wyjściowym przepływem TIMI 0–1 odnotowano wyższy odsetek występowania cukrzycy (22,1% vs. 15,7%; p = 0,044), wstrząsu kardiogennego (11,0% vs. 4,6%; p = 0,0008) i dłuższy czas bólu zawałowego (5,1 h vs. 4,3 h; p = 0,01). W grupie tej stwierdzono częstsze występowanie wielonaczyniowej choroby wieńcowej (55,2% vs. 48,5%; p = 0,044), niższą skuteczność PCI (88,2% vs. 97,1%; p < 0,0001), mniejszą częstość implantacji stentów (68,8% vs. 75,4%; p = 0,027), wyższe stężenie kinazy kreatyninowej(2572,7 vs. 1674,5 IU/l; p < 0,0001) oraz mniejszą frakcję wyrzutową lewej komory (44,1% vs. 46,4%; p < 0,0001) w porównaniu z grupą chorych z wyjściowym przepływem TIMI 2-3. Śmiertelność wewnątrzszpitalna była wyższa u pacjentów z wyjściowo gorszym przepływem (7,5% vs. 2,3%; p = 0,0012). W rocznej obserwacji różnica ta utrzymała się i wynosiła odpowiednio (12,3% vs. 5,3%; p = 0,00049).
Wniosek: Wyjściowy przepływ w tętnicy odpowiedzialnej za zawał jest czynnikiem wpływającym na rokowanie chorych z zawałem serca leczonych pierwotną PCI.