Rzadki przypadek złożonej translokacji wariantowej t(9;22;6;17;1) w przewlekłej białaczce szpikowej
Streszczenie
Obecność chromosomu Filadelfia (Philadelphia – Ph) w przewlekłej białaczce szpikowej (PBSz) jest swoistą zmianą cytogenetyczną wynikającą z wzajemnej translokacji pomiędzy chromosomami 9 i 22. W 5–10% nowo diagnozowanych przypadków dochodzi do translokacji wariantowych (vPh), które angażują więcej chromosomów. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta z PBSz ze złożoną translokacją wariantową pomiędzy chromosomami: 1, 6, 9, 17 i 22. Analiza molekularna nie wykazała obecności mutacji w domenie kinazowej genu fuzyjnego BCR-ABL1, ani mutacji genu TP53. Po zastosowaniu leczenia imatynibem w 1. linii stwierdzono brak odpowiedzi cytogenetycznej oraz molekularnej. Zmiana leczenia na dazatynib spowodowała uzyskanie minimalnej (minCyR), a następnie mniejszej odpowiedzi cytogenetycznej (mCyR). Po zastosowaniu nilotynibu w 3. linii leczenia uzyskano całkowitą odpowiedź molekularną (CMolR) i powodzenie terapii. Prawdopodobnie przyczyną niepowodzeń 1. i 2. linii leczenia była utrata fragmentu obszaru 17p13 w rezultacie translokacji wariantowej. Zmiana ta jest funkcjonalnie równoważna utracie jednej kopii genu TP53. Analiza przedstawionego przypadku potwierdza, jak istotna jest szczegółowa ocena składu złożonych translokacji wariantowych vPh, a także wspólna diagnostyka cytogenetyczna i molekularna w monitorowaniu przebiegu leczenia PBSz. Pozwala to na rozpoznanie pacjentów podwyższonego ryzyka, a identyfikacja zaburzenia umożliwia zastosowanie skutecznych strategii leczenia.
Słowa kluczowe: przewlekła białaczka szpikowazłożona translokacja wariantowa chromosomu Filadelfialeczenie przewlekłej białaczki szpikowej
Referencje
- Żołnierowicz J, Kawiak J, Hoser G. Patogeneza przewlekłej białaczki szpikowej — od genu do terapii celowanej. Hematologia. 2010; 1(3): 195–218.
- Jabbour E, Kantarjian H. Chronic myeloid leukemia: 2018 update on diagnosis, therapy and monitoring. Am J Hematol. 2018; 93(3): 442–459.
- Alhuraiji A, Kantarjian H, Boddu P, et al. Prognostic significance of additional chromosomal abnormalities at the time of diagnosis in patients with chronic myeloid leukemia treated with frontline tyrosine kinase inhibitors. Am J Hematol. 2018; 93(1): 84–90.
- Caren H. Cytogenetics of Chronic Myelogenous Leukemia. US Pharm. 2008; 33(7 Oncology suppl): 14–22.
- Wang W, Cortes JE, Tang G, et al. Risk stratification of chromosomal abnormalities in chronic myelogenous leukemia in the era of tyrosine kinase inhibitor therapy. Blood. 2016; 127(22): 2742–2750.
- Hochhaus A, Baccarani M, Silver RT, et al. European LeukemiaNet 2020 recommendations for treating chronic myeloid leukemia. Leukemia. 2020; 34(4): 966–984.
- Hellmann A. VI.F Przewlekła białaczka szpikowa. In: Gajewski P. ed. Interna Szczeklika: podręcznik chorób wewnętrznych. Medycyna Praktyczna, Kraków 2018: 1771.
- Sasaki K, Strom SS, O'Brien S, et al. Relative survival in patients with chronic-phase chronic myeloid leukaemia in the tyrosine-kinase inhibitor era: analysis of patient data from six prospective clinical trials. Lancet Haematol. 2015; 2(5): e186–e193.
- Sacha T, Foryciarz K. Diagnostyka i ocena skuteczności leczenia przewlekłej białaczki szpikowej. Hematologia. 2010; 1(3): 219–228.
- Cohen N, Rozenfeld-Granot G, Hardan I, et al. Subgroup of patients with Philadelphia-positive chronic myelogenous leukemia characterized by a deletion of 9q proximal to ABL gene: expression profiling, resistance to interferon therapy, and poor prognosis. Cancer Genet Cytogenet. 2001; 128(2): 114–119.
- Allen-Proctor K, Ruckdeschel E, Naous R. A novel three-way Philadelphia Variant t(9;22;17)(q34;q11.2;q12) in chronic myeloid leukemia: A case report. Mol Clin Oncol. 2018; 8(2): 300–301.
- Wendel HG, de Stanchina E, Cepero E, et al. Loss of p53 impedes the antileukemic response to BCR-ABL inhibition. Proc Natl Acad Sci U S A. 2006; 103(19): 7444–7449.
- Kokate P, Dalvi R, Mandava S. A complex three-way translocation with deletion of the TP53 gene in a blast crisis chronic myeloid leukemia patient. J Cancer Res Ther. 2015; 11(4): 1037.
- Studniak E, Zajączek S. Rola genu P53 i delecji w obszarze 17p w powstawaniu i przebiegu białaczek i zespołów mielodysplastycznych. Acta Haematol Pol. 2011; 42(4): 629–638.
- Bennour A, Saad A, Sennana H. Chronic myeloid leukemia: Relevance of cytogenetic and molecular assays. Critical Reviews in Oncology/Hematology. 2016; 97: 263–274.
- Marzocchi G, Castagnetti F, Luatti S, et al. Gruppo Italiano Malattie EMatologiche dell'Adulto (GIMEMA) Working Party on Chronic Myeloid Leukemia. Variant Philadelphia translocations: molecular-cytogenetic characterization and prognostic influence on frontline imatinib therapy, a GIMEMA Working Party on CML analysis. Blood. 2011; 117(25): 6793–6800.
- Weisberg E, Manley P, Mestan J, et al. AMN107 (nilotinib): a novel and selective inhibitor of BCR-ABL. Br J Cancer Suppl. 2006; 94(12): 1765–1769.
- de Almeida Filho TP, Maia Filho PA, Barbosa MC, et al. Does BCR-ABL transcript type influence the prognosis of patients in chronic myelogenous leukemia chronic phase? Hematol Transfus Cell Ther. 2019; 41(2): 114–118.
- Pagnano KB, Miranda EC, Delamain MT, et al. Influence of BCR-ABL Transcript Type on Outcome in Patients With Chronic-Phase Chronic Myeloid Leukemia Treated With Imatinib. Clin Lymphoma Myeloma Leuk. 2017; 17(11): 728–733.
- Lipton JH, Bryden P, Sidhu MK, et al. Comparative efficacy of tyrosine kinase inhibitor treatments in the third-line setting, for chronic-phase chronic myelogenous leukemia after failure of second-generation tyrosine kinase inhibitors. Leuk Res. 2015; 39(1): 58–64.
- Al-Achkar W, Wafa A, Moassass F, et al. A novel dic (17;18) (p13.1;q11.2) with loss of TP53 and BCR/ABL rearrangement in an Imatinib resistant chronic myeloid leukemia. Mol Cytogenet. 2012; 5(1): 36.
- Al-Kuraishy HM, Al-Gareeb AI, Al-Buhadilly AK. p53 Gene (NY-CO-13) Levels in Patients with Chronic Myeloid Leukemia: The Role of Imatinib and Nilotinib. Diseases. 2018; 6(1).
