Wprowadzenie. Celem artykułu jest przedstawienie zasad dotyczących ochrony i własności wynikow badań naukowych i prac rozwojowych oraz know-how związanego z tymi wynikami, w tym wynikow będących rezultatem wieloośrodkowych przedsięwzięć badawczych. 

Materiał i metody. Podstawę analizy stanowi identyfikacja rodzajow wynikow badań w dziedzinie medycyny oraz ogolne przepisy z zakresu prawa własności intelektualnej, w tym prawa autorskiego, patentowego i prawa nieuczciwej konkurencji. Analiza uwzględnia także regulacje przewidujące postanowienia, ktore dotyczą własności i komercjalizacji wynikow działalności badawczo-rozwojowej na uczelniach oraz są rezultatem programow i projektow badawczych, badań sponsorowanych oraz badań klinicznych. 

Wyniki. Brak ochrony wynikow badań prawami własności intelektualnej, ich zrożnicowany charakter, jak rownież potencjalny konflikt interesow w zakresie korzystania z wynikow mających jednocześnie wartość naukową i rynkową, w praktyce może rodzić problemy co do tego, komu przysługują prawa, oraz zasad wykorzystywania i upubliczniania danych z badań naukowych. Konfliktowe sytuacje mogą pojawić się na styku interesow rożnych podmiotow zaangażowanych w prowadzenie i finansowanie badań (badaczy, ośrodkow badawczych, sponsorow). 

Wnioski. Efektywne zarządzanie wynikami badań naukowych i prac rozwojowych wymaga identyfikacji właściwego reżimu (ustawowego, projektowego i umownego), w ramach ktorego te wyniki zostały uzyskane i są wykorzystywane. Obowiązujące zasady nabycia praw tylko w pewnym zakresie mogą być modyfikowane umownie. Natomiast – co jest stanowczo rekomendowane – powinny być uzupełniane szczegołowymi postanowieniami umownymi, ktore określają zasady podziału własności wynikow, prawa i obowiązki podmiotow prowadzących badania oraz kwestie poufności wynikow i ograniczeń ich ujawniania bez zgody wspołuprawnionych i/lub podmiotow finansujących badania.