dostęp otwarty
U chorych na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania należy stosować uzupełniającą chemioterapię
dostęp otwarty
Streszczenie
Chorzy na raka okrężnicy w II stadium zaawansowania wg pTNM/AJCC 2017 stanowią heterogenną populację pacjentów, analizując pod kątem ryzyka nawrotu raka oraz wydłużenia DFS i OS za sprawą chemioterapii adiuwantowej. Dlatego onkolog, podejmujący decyzję o zastosowaniu chemioterapii adiuwantowej, wyposażony w wiedzę medyczną i mający na względzie dobro chorego, powinien opracować strategię postępowania pooperacyjnego, której głównym celem będzie zminimalizowanie ryzyka nawrotu raka i wydłużenie przeżycia.
Autor tej pracy uważa, że chemioterapię adiuwantową powinien otrzymać każdy pacjent z grupy bardzo wysokiego ryzyka (IIC) i wysokiego ryzyka (IIA/IIB MSI-L/MSS i nieadekwatna limfadenektomia i mutacja BRAF), ale także z grupy pośredniego ryzyka nawrotu raka (IIA/IIB MSI-L/MSS z adekwatnym zakresem limfadenektomii i z mutacją BRAF oraz IIA MSI-L/MSS z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii i brakiem mutacji BRAF), po uzyskaniu świadomej zgody chorego. Jeśli onkolog nie ma możliwości uzyskania wyniku niestabilności mikrosatelitarnej ani mutacji genu BRAF, dobrze byłoby, aby przekazał pacjenta do ośrodka, który ma dostęp do takich badań, przez co chemioterapia adiuwantowa będzie mogła być optymalnie zastosowana, co z pewnością przełoży się na poprawę wyników leczenia chorych na raka okrężnicy.
Streszczenie
Chorzy na raka okrężnicy w II stadium zaawansowania wg pTNM/AJCC 2017 stanowią heterogenną populację pacjentów, analizując pod kątem ryzyka nawrotu raka oraz wydłużenia DFS i OS za sprawą chemioterapii adiuwantowej. Dlatego onkolog, podejmujący decyzję o zastosowaniu chemioterapii adiuwantowej, wyposażony w wiedzę medyczną i mający na względzie dobro chorego, powinien opracować strategię postępowania pooperacyjnego, której głównym celem będzie zminimalizowanie ryzyka nawrotu raka i wydłużenie przeżycia.
Autor tej pracy uważa, że chemioterapię adiuwantową powinien otrzymać każdy pacjent z grupy bardzo wysokiego ryzyka (IIC) i wysokiego ryzyka (IIA/IIB MSI-L/MSS i nieadekwatna limfadenektomia i mutacja BRAF), ale także z grupy pośredniego ryzyka nawrotu raka (IIA/IIB MSI-L/MSS z adekwatnym zakresem limfadenektomii i z mutacją BRAF oraz IIA MSI-L/MSS z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii i brakiem mutacji BRAF), po uzyskaniu świadomej zgody chorego. Jeśli onkolog nie ma możliwości uzyskania wyniku niestabilności mikrosatelitarnej ani mutacji genu BRAF, dobrze byłoby, aby przekazał pacjenta do ośrodka, który ma dostęp do takich badań, przez co chemioterapia adiuwantowa będzie mogła być optymalnie zastosowana, co z pewnością przełoży się na poprawę wyników leczenia chorych na raka okrężnicy.
Słowa kluczowe
rak okrężnicy, II stadium zaawansowania wg pTNM/AJCC, chemioterapia adiuwantowa, niestabilność mikrosatelitarna
Informacje o artykuleTytuł
U chorych na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania należy stosować uzupełniającą chemioterapię
Czasopismo
Biuletyn Polskiego Towarzystwa Onkologicznego Nowotwory
Numer
Strony
480-485
Opublikowany online
2018-06-12
Wyświetlenia strony
477
Wyświetlenia/pobrania artykułu
12364
Rekord bibliograficzny
Biuletyn Polskiego Towarzystwa Onkologicznego Nowotwory 2017;2(6):480-485.
Słowa kluczowe
rak okrężnicy
II stadium zaawansowania wg pTNM/AJCC
chemioterapia adiuwantowa
niestabilność mikrosatelitarna
Autorzy
Andrzej Deptała
