Czy reforma DILO skróciła realny czas oczekiwania pacjentów chorych na nowotwory złośliwe w Polsce?

Streszczenie

Wstęp. Pięcioletnie przeżycie względne u chorych na nowotwory w Polsce jest o około 10% niższe niż średnie przeżycie w całej Unii Europejskiej. Prawdopodobnie jednym z czynników przyczyniających się do gorszych wyników leczenia w Polsce może być długi czas oczekiwania na rozpoczęcie leczenia od momentu podejrzenia choroby nowotworowej. Celem pracy było zbadanie, czy reforma pakietu onkologicznego skróciła realny czas oczekiwania pacjentów na diagnozę i leczenie onkologiczne w Polsce.

Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w 6 ośrodkach onkologicznych na grupie 1373 i 431 pacjentów, odpowiednio przed wprowadzeniem i po wprowadzeniu reformy DILO. Dane zbierane były za pomocą własnego kwestionariusza ankietowego, pogłębionego wywiadem oraz uzupełniane w oparciu o historie chorób pacjentów. Oszacowano mediany czasu oczekiwania: A) od podejrzenia (data pierwszej wizyty u lekarza w związku z pojawieniem się objawów lub badania przesiewowego albo profilaktycznego) do diagnozy (data rozpoznania histopatologicznego), B) od podejrzenia do rozpoczęcia leczenia, C) od diagnozy do rozpoczęcia leczenia przed wprowadzeniem i po wprowadzeniu reformy DILO.

Wyniki. Mediana czasu oczekiwania na leczenie od chwili podejrzenia choroby nowotworowej wyniosła 11 tygodni przed wprowadzeniem reformy DILO i nie uległa istotnemu skróceniu w grupie pacjentów z założoną Kartą DILO — różnica wyniosła zaledwie 3 dni. Natomiast czas ten wydłużył się o 8 dni w grupie pacjentów bez Karty DILO. Przed wprowadzeniem reformy mediana czasu diagnostyki wyniosła 5,9 tygodnia i uległa skróceniu o 8 dni u pacjentów z Kartą DILO, a w grupie pacjentów bez Karty DILO wydłużyła się o ponad 2 tygodnie.

Wnioski. Czas oczekiwania na leczenie onkologiczne w Polsce był i jest nadal zbyt długi (u większości pacjentów przekracza 9 tygodni). Wprowadzenie pakietu onkologicznego nie wpłynęło istotnie na skrócenie czasu oczekiwania chorych na leczenie.