Retrospektywna analiza wyników paliatywnej chemioterapii chorych na zaawansowanego raka jelita grubego na tle danych z badań klinicznych

Streszczenie

Wstęp. Nowotwory jelita grubego są w skali świata drugą przyczyną zgonów spowodowanych nowotworami. Rozwój nowych leków w ostatnich latach rozszerzył możliwości leczenia tych nowotworów, jednak nie jest jasne, czy postęp ten dotyczy także chorych leczonych w ramach codziennej praktyki klinicznej. Dane dotyczące wyników paliatywnej chemioterapii u chorych na zaawansowanego raka jelita grubego w Polsce poza badaniami klinicznymi są skąpe.

Metody. Przeprowadzono analizę wyników paliatywnej chemioterapii, uwzględniającą odpowiedź na leczenie, czas przeżycia, toksyczność i jakość życia, u chorych na raka jelita grubego leczonych w dwóch ośrodkach w latach 2010–2013.

Wyniki. Przedmiotem badania było 165 chorych w wieku od 41 do 84 lat (średnia 61 ± 8,7 roku), spośród których 105 otrzymywało chemioterapię z udziałem irynotekanu (CLF1/XELIRI), 41 — schematy zawierające oksaliplatynę (FOLFOX4/ XELOX) i 19 — 5-fluorouracyl w monoterapii. Częściową odpowiedź uzyskano u 48 chorych (29%), stabilizację u 71 (43%), a u 46 chorych (28%) doszło do progresji. Mediana czasu przeżycia w całej grupie chorych wynosiła 14 miesięcy. Wyniki te są gorsze niż uzyskiwane we współczesnych badaniach klinicznych (odsetek odpowiedzi około 40%, mediana czasu przeżycia średnio około 17 miesięcy). Chemioterapia wielolekowa w porównaniu z jednolekową związana była z większą toksycznością ogółem (p = 0,039) oraz większym nasileniem biegunek (p = 0,003) i neuropatii obwodowej (p < 0,001). Nie stwierdzono widocznego wpływu chemioterapii na ogólną jakość życia.

Wnioski. Wyniki chemioterapii raka jelita grubego w codziennej praktyce mogą być gorsze od uzyskiwanych w prospektywnych badaniach klinicznych ze względu na inną populację leczonych chorych. Zastosowanie chemioterapii nie miało istotnego wpływu na jakość życia.