Chłoniak z komórek płaszcza – rola terapii celowanych

Abstract

Postępy w leczeniu chłoniaka z komórek płaszcza ( – MCL) poprawiły całkowity czas przeżycia ( – OS), jednak wyzwaniem pozostają postacie oporne/nawrotowe (/ – R/R), co warunkuje potrzebę pilnego rozwoju nowych możliwości terapeutycznych. Główne kierunki analiz to rozwój inhibitorów kinazy tyrozynowej Brutona, inhibitorów kinazy fosfatydyloinozytolu oraz inhibitorów BCL-2. Pojawiają się również obiecujące terapie obejmujące nowe przeciwciała monoklonalne oraz bispecyficzne, z zastosowaniem immunologicznych punktów końcowych oraz immunoterapii opartej na limfocytach T. Potencjalna synergia nowych metod leczenia stanowi obecnie główny nurt badań klinicznych.