open access
Zalecenia Polskiej Grupy Szpiczakowej dotyczące rozpoznawania i leczenia szpiczaka plazmocytowego oraz innych dyskrazji plazmocytowych na rok 2018/2019


- Oddział Hematologiczny, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. Św Jana z Dukli, Lublin
- Zakład Hematoonkologii Doświadczalnej, UM w Lublinie, Lublin
- Klinika Hematologii, Instytut Hematologii i Transfuzjologii, ul. Indiry Gandhi 14, 02–776 Warszawa, Poland
- Klinika Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku, UM we Wrocławiu, Wrocław
- Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku, UM w Poznaniu, Poznań
- Klinika Hematologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
- Klinika Nowotworów Układu Chłonnego w Warszawie, Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie, Warszawa
- Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku, UM w Lublinie, Lublin
- Pracownia Genetyki Nowotworów, Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie, Warszawa
- Oddział Hematologii Specjalistyczny Szpital Miejski im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruniu
- Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych WUM, Warszawa
- Zakład Medycyny Nuklearnej, Centrum Onkologii w Bydgoszczy, Bydgoszcz
- Klinika Hematologii UM w Łodzi, Łódź
- Klinika Transplantacji Szpiku i Onkohematologii, Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie Oddział w Gliwicach, Gliwice
- Oddział Neurochirurgii Szpitala św. Rafała w Krakowie, Kraków
open access
Abstract
Liczba chorych na szpiczaka plazmocytowego zwiększa się, co jest skutkiem zarówno skuteczniejszej diagnostyki, jak również istotnego przedłużania przeżycia chorych. Zawdzięczamy to dostępności nowych leków w pierwszej i kolejnych liniach leczenia, zmianie koncepcji leczenia i przedłużaniu czasu trwania leczenia, stosując leczenie konsolidujące oraz podtrzymujące do progresji choroby. Poza zmianą koncepcji leczenia, zmienia się obecnie również kryterium czasu rozpoczęcia terapii uwzględniające biomarkery aktywności choroby oraz dużą uwagę przywiązuje się optymalizacji leczenia w oparciu o dowody pochodzące z badań klinicznych. W artykule tym przedstawiono także zalecenia dotyczące rozpoznania i leczenia makroglobulinemii Waldenströma i innych dyskrazji plazmocytowych.
Abstract
Liczba chorych na szpiczaka plazmocytowego zwiększa się, co jest skutkiem zarówno skuteczniejszej diagnostyki, jak również istotnego przedłużania przeżycia chorych. Zawdzięczamy to dostępności nowych leków w pierwszej i kolejnych liniach leczenia, zmianie koncepcji leczenia i przedłużaniu czasu trwania leczenia, stosując leczenie konsolidujące oraz podtrzymujące do progresji choroby. Poza zmianą koncepcji leczenia, zmienia się obecnie również kryterium czasu rozpoczęcia terapii uwzględniające biomarkery aktywności choroby oraz dużą uwagę przywiązuje się optymalizacji leczenia w oparciu o dowody pochodzące z badań klinicznych. W artykule tym przedstawiono także zalecenia dotyczące rozpoznania i leczenia makroglobulinemii Waldenströma i innych dyskrazji plazmocytowych.


Title
Zalecenia Polskiej Grupy Szpiczakowej dotyczące rozpoznawania i leczenia szpiczaka plazmocytowego oraz innych dyskrazji plazmocytowych na rok 2018/2019
Journal
Issue
Pages
157-206
Published online
2018-12-31
Page views
410
Article views/downloads
382
DOI
10.2478/ahp-2018-0024
Bibliographic record
Acta Haematol Pol 2018;49(4):157-206.
Authors
Krzysztof Giannopoulos
Krzysztof Jamroziak
Lidia Usnarska-Zubkiewicz
Dominik Dytfeld
Artur Jurczyszyn
Jan Walewski
Ewa Lech-Marańda
Adam Walter-Croneck
Barbara Pieńkowska-Grela
Tomasz Wróbel
Grzegorz Charliński
Wiesław Wiktor Jędrzejczak
Bogdan Małkowski
Agnieszka Druzd-Sitek
Tadeusz Robak
Joanna Mańko
Sebastian Giebel
Ryszard Czepko
Janusz Meder
Anna Dmoszyńska