dostęp otwarty
Sarkoidoza — choroba wielonarządowa
- Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Chorób Tkanki Łącznej i Geriatrii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
dostęp otwarty
Streszczenie
Sarkoidoza jest wielonarządową chorobą ziarniniakową o nieznanej etiologii, która charakteryzuje się obecnością nieserowaciejącej ziarniny w zajętych procesem chorobowym narządach. Typowo dotyczy młodych dorosłych osób. Jakkolwiek zajęte mogą być wszystkie narządy, to choroba często dotyczy jednego lub więcej z trzech następujących nieprawidłowości: obustronnej wnękowej limfoadenopatii, nacieków w płucach, zmian skórnch i/lub uszkodzenia oka. Choroba mięśni, stawów i kości jest rzadszym problemem, jednak w ostrej fazie choroby ma istotne znaczenie kliniczne. Występuje wówczas ostre zapalenie stawów, limfadenopatia wnękowa i/lub rumień guzowaty. Może również występować przewlekłe zapalenie stawów i inne mięśniowo szkieletowe manifestacje. W pracy omówiono najczęstsze manifestacje kliniczne sarkoidozy i ich leczenie.
Streszczenie
Sarkoidoza jest wielonarządową chorobą ziarniniakową o nieznanej etiologii, która charakteryzuje się obecnością nieserowaciejącej ziarniny w zajętych procesem chorobowym narządach. Typowo dotyczy młodych dorosłych osób. Jakkolwiek zajęte mogą być wszystkie narządy, to choroba często dotyczy jednego lub więcej z trzech następujących nieprawidłowości: obustronnej wnękowej limfoadenopatii, nacieków w płucach, zmian skórnch i/lub uszkodzenia oka. Choroba mięśni, stawów i kości jest rzadszym problemem, jednak w ostrej fazie choroby ma istotne znaczenie kliniczne. Występuje wówczas ostre zapalenie stawów, limfadenopatia wnękowa i/lub rumień guzowaty. Może również występować przewlekłe zapalenie stawów i inne mięśniowo szkieletowe manifestacje. W pracy omówiono najczęstsze manifestacje kliniczne sarkoidozy i ich leczenie.
Tytuł
Sarkoidoza — choroba wielonarządowa
Czasopismo
Numer
Strony
137-142
Opublikowany online
2019-04-30
Wyświetlenia strony
1590
Wyświetlenia/pobrania artykułu
10949
Rekord bibliograficzny
Varia Medica 2019;3(2):137-142.
Autorzy
Zbigniew Zdrojewski
Karol Wierzba