dostęp otwarty
Leczenie żywieniowe nie poprawia skuteczności leczenia onkologicznego
- Szpitalny Zespół ds. Leczenia Żywieniowego, Klinika Nowotworów Głowy i Szyi Centrum Onkologii — Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
dostęp otwarty
Streszczenie
Pozytywny wpływ leczenia żywieniowego na wiele aspektów leczenia onkologicznego realizuje się głównie poprzez zapobieganie i leczenie towarzyszącego chorobie nowotworowej wyniszczenia i kacheksji nowotworowej. Obecność wyniszczenia przed rozpoczęciem leczenia jest skojarzona z krótszym czasem do rozwoju powikłań, krótszym czasem przeżycia (OS — overall survival), gorszą odpowiedzią na leczenie onkologiczne, spadkiem jakości życia i słabszym ogólnym stanem sprawności, a ponadto kacheksja silnie pogarsza tolerancję leczenia. Żywienie kliniczne to jeden z najważniejszych filarów wspierających leczenie onkologiczne, jednak należy być świadomym, kiedy stosowanie inter-wencji żywieniowej, szczególnie w postaci żywienia pozajelitowego, nie przyniesie korzyści, a nawet może pacjentowi zaszkodzić. Do takich sytuacji należą: PN u chorych z prawidłową masą ciała i sprawnie działającym przewodem pokar-mowym; PN z powodu hipoalbuminemii u chorych, którzy mogą być żywieni drogą przewodu pokarmowego (doustnie bądź dojelitowo); brak profilaktyki zespołu ponownego odżywienia u chorych wyniszczonych rozpoczynających PN lub EN; stosowanie mieszanin żywieniowych zawierających olej sojowy jako jedyny składnik tłuszczowy; żywienie niekom-pletne (wyłącznie makroskładniki bez mikroskładników); kwalifikowanie do PN pacjentów w terminalnej fazie choroby nowotworowej, uporczywa terapia żywieniowa.
Streszczenie
Pozytywny wpływ leczenia żywieniowego na wiele aspektów leczenia onkologicznego realizuje się głównie poprzez zapobieganie i leczenie towarzyszącego chorobie nowotworowej wyniszczenia i kacheksji nowotworowej. Obecność wyniszczenia przed rozpoczęciem leczenia jest skojarzona z krótszym czasem do rozwoju powikłań, krótszym czasem przeżycia (OS — overall survival), gorszą odpowiedzią na leczenie onkologiczne, spadkiem jakości życia i słabszym ogólnym stanem sprawności, a ponadto kacheksja silnie pogarsza tolerancję leczenia. Żywienie kliniczne to jeden z najważniejszych filarów wspierających leczenie onkologiczne, jednak należy być świadomym, kiedy stosowanie inter-wencji żywieniowej, szczególnie w postaci żywienia pozajelitowego, nie przyniesie korzyści, a nawet może pacjentowi zaszkodzić. Do takich sytuacji należą: PN u chorych z prawidłową masą ciała i sprawnie działającym przewodem pokar-mowym; PN z powodu hipoalbuminemii u chorych, którzy mogą być żywieni drogą przewodu pokarmowego (doustnie bądź dojelitowo); brak profilaktyki zespołu ponownego odżywienia u chorych wyniszczonych rozpoczynających PN lub EN; stosowanie mieszanin żywieniowych zawierających olej sojowy jako jedyny składnik tłuszczowy; żywienie niekom-pletne (wyłącznie makroskładniki bez mikroskładników); kwalifikowanie do PN pacjentów w terminalnej fazie choroby nowotworowej, uporczywa terapia żywieniowa.
Tytuł
Leczenie żywieniowe nie poprawia skuteczności leczenia onkologicznego
Czasopismo
Numer
Strony
150-154
Opublikowany online
2018-05-07
Wyświetlenia strony
1036
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1110
Rekord bibliograficzny
Varia Medica 2018;2(2):150-154.
Autorzy
Aleksandra Kapała