Obecnie na świecie obserwuje się wzrost zapadalności na choroby cywilizacyjne związane z konsumpcyjnym trybem życia. Powszechny dostęp do żywności często związany z jej nadmierną podażą, żywność wysoko przetworzona, bogata w tłuszcze nasycone i węglowodany proste oraz siedzący tryb życia sprzyjają nadwadze i otyłości, cukrzycy, chorobom układu krążenia, a także zaburzeniom erekcji (ED). Zaburzenia erekcji zostały zdefiniowane jako niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania sztywności prącia wystarczającej dla satysfakcji seksualnej. Dysfunkcja erekcji często występuje w społeczeństwach zachodnich i dotyka głównie mężczyzn powyżej 40. roku życia. Szacuje się, że liczba osób cierpiących z powodu ED zwiększy się do 322 milionów w 2025 roku. Obecnie uważa się, że ED są jednym z głównych problemów zdrowotnych w starzejących się społeczeństwach. Tlenek azotu (NO), uwalniany przez śródbłonek i zakończenia nerwów układu przywspółczulnego, jest podstawowym neuroprzekaźnikiem zaangażowanym w proces erekcji prącia. Rozszerza naczynia krwionośne penisa, co jest niezbędne w procesie erekcji. Niewystarczająca produkcja śródbłonkowego NO leży u podstaw tych zaburzeń. Wysokie spożycie energii, tłuszczu i cukru charakterystyczne dla diety zachodniej, w dłuższej perspektywie, powoduje dysfunkcję śródbłonka i obniżenie ekspresji śródbłonkowego NO, co jest ważnym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju ED. Niezdrowe nawyki żywieniowe, w szczególności nadmiar niektórych makroskładników w diecie, zwłaszcza tłuszczu i węglowodanów prostych wywołują zaburzenia czynności śródbłonka i utratę homeostazy naczyń, które mogą inicjować i utrzymywać ED. Zmiany w stylu życia, takie jak zrównoważona dieta, czyli dostarczanie odpowiedniej dla wieku i indywidualnych potrzeb żywieniowych ilości tłuszczu, węglowodanów złożonych, białka i mikroelementów oraz witamin powinny być pierwszym krokiem w profilaktyce oraz leczeniu ED. Słowa kluczowe: zaburzenia erekcji, dieta w zaburzeniach erekcji, izoflawony, antyoksydanty