dostęp otwarty
Jakość współżycia płciowego kobiet 6 miesięcy po porodach drogami natury a samoocena stanu sromu i krocza
dostęp otwarty
Streszczenie
WSTĘP: Dno miednicy mniejszej, zwana kroczem struktura mięśniowo-powięziowa otaczająca cewkę moczową, pochwę i odbytnicę ma szczególne znaczenie w aspekcie prawidłowości życia płciowego kobiet. Czynnikami mogącym zaburzyć estetykę wyglądu, jak i funkcjonalność krocza są porody drogami natury. Przejście części przodującej płodu przez drogi rodne i szparę sromową sprawia, że nigdy nie powracają one do stanu sprzed rozwiązania. Poród drogami natury powoduje nieuchronnie rozciągnięcie, a w konsekwencji trwałe zwiotczenie mięśni i powięzi stąd zadaniem położnych oraz lekarzy powinno być takie prowadzenie porodów, by to niekorzystne zjawisko maksymalnie ograniczyć.
MATERIAŁ I METODY: Dane do interpretacji gromadzono w latach 2010−2014. Posłużono się specjalnie ułożoną ankietą. Kryterium doboru respondentek stanowiło odbycie przez nie pierwszego i kolejnych porodów drogami natury, co najmniej 6 miesięcy wcześniej, oraz rozpoczęcie współżycia płciowego po zakończonych połogach. Rozdano 2000 formularzy, odzyskano 1370 (68,50%) kompletnie wypełnionych, w tym od 548 badanych (40,00%) po pierwszym rozwiązaniu, 426 (31,10%) po drugim, 396 (28,90%) po trzecim i kolejnych. W grupie pierwiastek wyższym wykształceniem legitymowało się 396 (72,26%) respondentek. Wśród ankietowanych po drugim porodzie dyplom ukończenia wyższej uczelni posiadały 203 (47,65%) zaś po trzecim i kolejnych 145 (36,62%).
WYNIKI: Między odpowiadającymi na pytania ankiety zwracała uwagę malejąca liczba wieloródek, zwłaszcza w środowisku kobiet z wyższym wykształceniem. Może to świadczyć o ogólnokrajowej tendencji lansowania coraz powszechniejszego modelu układów partnerskich w wersji „2 + 1”, co jest ewidentnym marnotrawieniem potencjału biologicznego wspomnianej grupy społecznej. Z 548 pierwiastek jedynie 16,24% badanych deklarowało pełne zadowolenie odnośnie do rezultatów przeprowadzonej w 6 miesięcy po porodach drogami natury samooceny anatomicznej estetyki sromu i krocza. Zgodnie z dokonaną przez 426 respondentek w pół roku po drugim rozwiązaniu samooceną stanu anatomicznego sromu i krocza konfrontowaną z wyglądem wspomnianej okolicy sprzed ostatniej ciąży aprobatę wyraziło 22,54% ankietowanych. Z 396 wieloródek po trzecim i kolejnych rozwiązaniach drogami natury jako zadowalający stan anatomiczny sromu i krocza uznało 29,80% badanych. Dla ankietowanych pierwiastek satysfakcja ze wznowionego współżycia płciowego zestawiona ze stanem sromu i krocza w porównaniu z okresem przedciążowym pozostała niezmieniona w 17,88% przypadków. Satysfakcję z podjętej po drugim połogu aktywności seksualnej jako analogiczną z odczuwaną przed ostatnią ciążą określiło 25,35% uczestniczek badania. Taką samą satysfakcję ze współżycia w porównaniu z czasem sprzed poprzedniej ciąży odczuwało 28,28% kobiet po trzecim i kolejnych połogach.
WNIOSKI: 1. Obniżenie jakości życia płciowego kobiet po porodach drogami i siłami natury związane z nabytymi w ich wyniku nieprawidłowościami sromu oraz krocza jest współcześnie częste. 2. Duża liczba respondentek deklarujących mierne zadowolenie lub całkowity jego brak z popołogowej kondycji sromu i krocza w aspekcie wznowienia aktywności seksualnej nie stanowi wyrazu zbiorowego malkontenctwa społeczności kobiet polskich, lecz jest dowodnym potwierdzeniem aktualnie istniejącego zjawiska. 3. Wysoki odsetek kobiet miernie, bądź nieusatysfakcjonowanych wynikiem samooceny stanu sromu i krocza w zestawieniu z deklarowanym pogorszeniem jakości współżycia seksualnego po upływie 6 miesięcy od porodów drogami natury świadczy o istotnych uchybieniach w ich prowadzeniu. 4. Brak minimum edukacji z zakresu seksuologii sprawia, że zarówno położne, jak i lekarze, nadzorując rozwiązania drogami natury, nie mają na względzie podejmowanej po połogach aktywności seksualnej kobiet. 5. Zbytnie, nierozważne lansowanie „naturalności” porodów, „rutynowa”, „na siłę” ochrona krocza bez przewidywania negatywnych skutków stanowią zjawiska ze wszech miar szkodliwe. 6. Nieumiejętne, nieprawidłowe nacinanie krocza w II okresie porodu z następowym zaopatrywaniem rany przez najmłodszych, niewprawnych, niedoszkolonych, nienadzorowanych asystentów zaburza w znacznym stopniu estetykę anatomiczną oraz funkcjonalność, w tym płciową, sromu i krocza.
Nie było zamiarem Autorów odwodzenie polskich kobiet od porodów drogami natury, ale próba uzmysłowienia położnym oraz lekarzom konieczności przejawiania szczególnej troski o stan sromu i krocza rodzących w kontekście ich życia seksualnego wznawianego po zakończonych połogach.
Streszczenie
WSTĘP: Dno miednicy mniejszej, zwana kroczem struktura mięśniowo-powięziowa otaczająca cewkę moczową, pochwę i odbytnicę ma szczególne znaczenie w aspekcie prawidłowości życia płciowego kobiet. Czynnikami mogącym zaburzyć estetykę wyglądu, jak i funkcjonalność krocza są porody drogami natury. Przejście części przodującej płodu przez drogi rodne i szparę sromową sprawia, że nigdy nie powracają one do stanu sprzed rozwiązania. Poród drogami natury powoduje nieuchronnie rozciągnięcie, a w konsekwencji trwałe zwiotczenie mięśni i powięzi stąd zadaniem położnych oraz lekarzy powinno być takie prowadzenie porodów, by to niekorzystne zjawisko maksymalnie ograniczyć.
MATERIAŁ I METODY: Dane do interpretacji gromadzono w latach 2010−2014. Posłużono się specjalnie ułożoną ankietą. Kryterium doboru respondentek stanowiło odbycie przez nie pierwszego i kolejnych porodów drogami natury, co najmniej 6 miesięcy wcześniej, oraz rozpoczęcie współżycia płciowego po zakończonych połogach. Rozdano 2000 formularzy, odzyskano 1370 (68,50%) kompletnie wypełnionych, w tym od 548 badanych (40,00%) po pierwszym rozwiązaniu, 426 (31,10%) po drugim, 396 (28,90%) po trzecim i kolejnych. W grupie pierwiastek wyższym wykształceniem legitymowało się 396 (72,26%) respondentek. Wśród ankietowanych po drugim porodzie dyplom ukończenia wyższej uczelni posiadały 203 (47,65%) zaś po trzecim i kolejnych 145 (36,62%).
WYNIKI: Między odpowiadającymi na pytania ankiety zwracała uwagę malejąca liczba wieloródek, zwłaszcza w środowisku kobiet z wyższym wykształceniem. Może to świadczyć o ogólnokrajowej tendencji lansowania coraz powszechniejszego modelu układów partnerskich w wersji „2 + 1”, co jest ewidentnym marnotrawieniem potencjału biologicznego wspomnianej grupy społecznej. Z 548 pierwiastek jedynie 16,24% badanych deklarowało pełne zadowolenie odnośnie do rezultatów przeprowadzonej w 6 miesięcy po porodach drogami natury samooceny anatomicznej estetyki sromu i krocza. Zgodnie z dokonaną przez 426 respondentek w pół roku po drugim rozwiązaniu samooceną stanu anatomicznego sromu i krocza konfrontowaną z wyglądem wspomnianej okolicy sprzed ostatniej ciąży aprobatę wyraziło 22,54% ankietowanych. Z 396 wieloródek po trzecim i kolejnych rozwiązaniach drogami natury jako zadowalający stan anatomiczny sromu i krocza uznało 29,80% badanych. Dla ankietowanych pierwiastek satysfakcja ze wznowionego współżycia płciowego zestawiona ze stanem sromu i krocza w porównaniu z okresem przedciążowym pozostała niezmieniona w 17,88% przypadków. Satysfakcję z podjętej po drugim połogu aktywności seksualnej jako analogiczną z odczuwaną przed ostatnią ciążą określiło 25,35% uczestniczek badania. Taką samą satysfakcję ze współżycia w porównaniu z czasem sprzed poprzedniej ciąży odczuwało 28,28% kobiet po trzecim i kolejnych połogach.
WNIOSKI: 1. Obniżenie jakości życia płciowego kobiet po porodach drogami i siłami natury związane z nabytymi w ich wyniku nieprawidłowościami sromu oraz krocza jest współcześnie częste. 2. Duża liczba respondentek deklarujących mierne zadowolenie lub całkowity jego brak z popołogowej kondycji sromu i krocza w aspekcie wznowienia aktywności seksualnej nie stanowi wyrazu zbiorowego malkontenctwa społeczności kobiet polskich, lecz jest dowodnym potwierdzeniem aktualnie istniejącego zjawiska. 3. Wysoki odsetek kobiet miernie, bądź nieusatysfakcjonowanych wynikiem samooceny stanu sromu i krocza w zestawieniu z deklarowanym pogorszeniem jakości współżycia seksualnego po upływie 6 miesięcy od porodów drogami natury świadczy o istotnych uchybieniach w ich prowadzeniu. 4. Brak minimum edukacji z zakresu seksuologii sprawia, że zarówno położne, jak i lekarze, nadzorując rozwiązania drogami natury, nie mają na względzie podejmowanej po połogach aktywności seksualnej kobiet. 5. Zbytnie, nierozważne lansowanie „naturalności” porodów, „rutynowa”, „na siłę” ochrona krocza bez przewidywania negatywnych skutków stanowią zjawiska ze wszech miar szkodliwe. 6. Nieumiejętne, nieprawidłowe nacinanie krocza w II okresie porodu z następowym zaopatrywaniem rany przez najmłodszych, niewprawnych, niedoszkolonych, nienadzorowanych asystentów zaburza w znacznym stopniu estetykę anatomiczną oraz funkcjonalność, w tym płciową, sromu i krocza.
Nie było zamiarem Autorów odwodzenie polskich kobiet od porodów drogami natury, ale próba uzmysłowienia położnym oraz lekarzom konieczności przejawiania szczególnej troski o stan sromu i krocza rodzących w kontekście ich życia seksualnego wznawianego po zakończonych połogach.
Słowa kluczowe
porody drogami natury, samoocena wyglądu sromu i krocza w porównaniu ze stanem sprzed ciąży, satysfakcja ze współżycia seksualnego wznowionego po połogu
Tytuł
Jakość współżycia płciowego kobiet 6 miesięcy po porodach drogami natury a samoocena stanu sromu i krocza
Czasopismo
Journal of Sexual and Mental Health
Numer
Typ artykułu
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online
2015-03-06
Wyświetlenia strony
2203
Wyświetlenia/pobrania artykułu
7296
Rekord bibliograficzny
Seksuologia Polska 2014;12(2).
Słowa kluczowe
porody drogami natury
samoocena wyglądu sromu i krocza w porównaniu ze stanem sprzed ciąży
satysfakcja ze współżycia seksualnego wznowionego po połogu
Autorzy
Kinga Filipek
Marek E. Marcyniak
Joanna Kuran-Ohde