Seksualność w modelu ekologicznym jest atrybutem człowieka, niezróżnicowaną siłą napędową o złożonych uwarunkowaniach, znajdującą ujście w formach ukształtowanych przez system, w którym żyje człowiek. Tożsamość płciowa jest podstawowym poczuciem tego, czym jest płeć męska i żeńska, i łączy się z przekonaniem, czy jest się mężczyzną, czy kobietą. Jest ona często wyraźnie zaznaczona pod koniec 2. roku życia, a od około 4. roku życia nie podlega poważnym zmianom. Natomiast z psychologicznego punktu widzenia kształtowanie się tożsamości płciowej jest częścią procesu separacji — indywiduacji dziecka.
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie rozwoju psychoseksualnego dziecka i dorastającego w różnorodnych aspektach tego procesu. Rozwój psychoseksualny przedstawiono na przykładzie relacji z obiektem Kernberga i w ujęciu freudowskim, przeanalizowano tworzenie się tożsamości płciowej. Zaprezentowano zachowania seksualne pod postacią masturbacji dziecięcej, zachowań orientacyjnych i twórczych, które ściśle wiążą się z poziomem emocjonalnym, poznawczym i intelektualnym dziecka i dorastającego. Zaproponowano rozumienie fantazji dziecięcych w ujęciu freudowskim i kleinowskim. Przeanalizowano doświadczanie seksualności w okresie adolescencji przez dziewczęta i chłopców ze zwróceniem uwagi, że ma ono odmienny charakter. Przybliżenie poruszonej tematyki ma służyć lepszemu rozumieniu zachowań dziecka i adolescenta, które nie zawsze muszą skutkować interwencją psychiatry dziecięcego lub psychoterapeuty.
Seksuologia Polska 2010; 8 (2): 64–70