Wstęp. Niepłodność jest chorobą szczególną. Dotyczy zawsze dwojga młodych osób i to w okresie ich największej aktywności życiowej.Brak możliwości realizacji jednego z najważniejszych pragnień każdego człowieka — posiadania potomka — wywiera silny wpływ na stan psychoemocjonalny pary. Chęć posiadania dziecka jest zwykle tak wielka, że często dominuje nad wszystkimi innymi problemami i ambicjami życiowymi.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w latach 2009–2010 w grupie 110 osób leczących się z powodu niepłodności w Lublinie. Jako narzędzie badawcze wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety z wykorzystaniem Skali Becka. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej posługując się oprogramowaniem komputerowym STATISTICA 8.0 (StatSoft, Polska).
Wyniki. Brak objawów depresji stwierdzono u 78,18% ankietowanych, a przyczyna niepłodności w badanych małżeństwach najczęściej pozostawała nieznana (51,82%). W badaniach wykazano, że objawy depresji występowały częściej wśród badanych, którzy mieli problemy z zajściem w ciążę ponad 5 lat. Pary podczas leczenia niepłodności miały problemy emocjonalne (53,64%) i finansowe (49,09%). W 61,82% przypadków respondenci przyznali, że leczenie niepłodności wzmocniło więzi małżeńskie, a pożycie seksualne nie uległo zmianom (69,91%). Objawy depresji występowały wśród badanych, którzy przyznali, że leczenie niepłodności spowodowało, że ich pożycie seksualne stało się mechaniczne.
Wnioski. Zaburzenia emocjonalne częściej występują u osób niezadowolonych ze współżycia seksualnego oraz których leczenie niepłodności trwa ponad 5 lat. Objawy depresji występowały częściej wśród badanych, u których leczenie nadało mechaniczny charakter pożyciu seksualnemu.