Najnowszy numer czasopisma ,,Forum Nefrologiczne” otwiera artykuł ,,Hiperfosfatemia u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek”. Hiperfosfatemia odgrywa rolę w rozwoju powikłań przewlekłej choroby nerek (CKD), jest także wskaźnikiem zwiększonego ryzyka zgonu. Dostępnych jest wiele leków wiążących fosforan w przewodzie pokarmowym (PBAs) i są one szeroko stosowane w tej grupie pacjentów. Wytyczne KDIGO 2017 modyfikują dotychczasowe zasady postępowania w zaburzeniach mineralnych i kostnych w przebiegu CKD. Wskazaniem do leczenia jest trwałe lub postępujące podwyższenie stężenia fosforu, a decyzja o leczeniu powinna także uwzględniać stężenie wapnia i PTH.

Warto zwrócić uwagę Czytelnika na artykuł ,,Realizacja założeń diety niskofosforanowej a ukryte źródła fosforu”. Autorzy pracy podkreślają rolę diety z ograniczeniem fosforu, zalecanej szczególnie w przypadku osób z przewlekłą chorobą nerek (PChN). Zarówno nadmierne spożycie fosforu, jak i nieprawidłowy stosunek wapnia do fosforu jest realnym problemem również w diecie zdrowego człowieka. Ze względu na znaczną zawartość oraz bardzo dobrą przyswajalność fosforanów nieorganicznych, znajdujących się w produktach o wysokim stopniu przetworzenia, należy maksymalnie ograniczyć ich udział w diecie pacjentów, którzy powinni przestrzegać zaleceń diety niskofosforanowej. W celu podjęcia właściwych wyborów żywieniowych wskazana jest regularna edukacja oparta między innymi na piramidzie spożycia fosforu.

Z kolei w artykule ,,Przeszczepianie wysp trzustkowych” omówiono pierwsze próby przeszczepienia komórek β, aktualne wskazania i przeciwwskazania, spodziewane korzyści oraz możliwe powikłania przeszczepienia wysp trzustkowych — łącznie z dostępnymi metodami umożliwiającymi monitorowanie czynności przeszczepionych komórek β.

Należy również zwrócić uwagę na bardzo interesujący artykuł ,,Najczęstsze błędy w interpretacji badań naukowych w nefrologii”. Autor pracy analizuje badania kliniczne w nefrologii pod kątem ich interpretacji i specyfiki wynikającej z samej specyfiki dziedziny, jaką jest nefrologia. W nefrologii randomizowane badania kliniczne są prowadzone bardzo rzadko, dlatego nefrolodzy często opierają się na badaniach obserwacyjnych. Są one bardzo podatne na błędy systematyczne, więc muszą być interpretowane bardzo ostrożnie. W nefrologii zdarzają się błędy pierwszego typu, polegające na rozpoznaniu nieistniejącej choroby, co naraża pacjenta na zbyteczne leczenie, oraz błędy drugiego typu, polegające na nierozpoznaniu istniejącej choroby. W niniejszej pracy omówiono mniej oczywiste błędy, często spotykane w nefrologicznych badaniach klinicznych. Są nimi: nieuwzględnianie czasu wykrycia choroby i pacjentów, którzy wcześniej zmarli, błąd „czasu nieśmiertelności” i błędy spowodowane czynnikami kolidującymi, które są przyczyną tak zwanej odwróconej epidemiologii. Omówiono także błędy poznawcze, które są przyczyną podejmowania błędnych decyzji, zniekształcających dane w historii choroby, i które mogą mieć wpływ na jakość badań obserwacyjnych.

Warto zwrócić uwagę na artykuł z działu pielęgniarskiego ,,Problem niewydolności serca i nerek — zadania pielęgniarki”. Celem niniejszego artykułu jest omówienie niewydolności serca i nerek w aspekcie opieki pielęgniarskiej. Pacjenci z niewydolnością nerek i serca są wyzwaniem dla zespołów terapeutycznych. Można u nich rozważyć leczenie farmakologiczne i chirurgiczne. Unikalne problemy, które pojawiają się w trakcie leczenia nerkozastępczego, leczenie przeszczepieniem narządów lub mechanicznym wspomaganiem krążenia LVAD pojawiają się zarówno w warunkach stacjonarnych, jak i ambulatoryjnych. Odpowiedni wybór kandydatów do implantacji czy przeszczepienia mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia najlepszych wyników. Jeśli pacjent jest rozważany jako kandydat do implantacji LVAD, zespół wielodyscyplinarny, w tym kardiochirurg, kardiolog, koordynator mechanicznego wspomagania krążenia, pielęgniarki powinni się angażować w kształcenie zespołu dializ, nefrologów, pacjentów i członków rodziny w zarządzaniu LVAD podczas terapii nerkozastępczej