W przypadku padaczki lekoopornej politerapia, czyli równoczesne stosowanie dwóch lub większej liczby leków przeciwpadaczkowych (AED, antiepileptic drugs), stwarza możliwość kontroli napadów u części pacjentów. Mimo że większość opisywanych działań niepożądanych AED ze strony układu nerwowego cechuje się niewielkim nasileniem, mogą wystąpić również takie, które stają się dla chorego źródłem niepełnosprawności. Podwójna terapia przy użyciu kwasu walproinowego (VPA, valproic acid) i lamotryginy (LTG) jest jedną z najlepiej przebadanych i, ze względu na addytywne oddziaływanie farmakodynamiczne obu leków, przykładem racjonalny politerapii. W piśmiennictwie istnieje jednak wiele doniesień dotyczących działań niepożądanych tej kombinacji leków, w tym objawów ze strony układu nerwowego, wśród których najczęściej opisuje się drżenie. Powyższe objawy mogą wystąpić zarówno na początku terapii, jak i po dłuższym czasie i bez związku z modyfikacją dawki. Lakozamid (LCM, lacosamide) — AED trzeciej generacji, o nowym mechanizmie działania polegającym na powolnej inaktywacji kanałów sodowych — jest coraz częściej stosowany w terapii dodanej, a jego skuteczność w zmni ejszeniu napadów padaczkowych potwierdzono w badaniach klinicznych. Najnowsze doniesienia wskazują jednak, że łączenie LCM z tradycyjnymi blokerami kanałów sodowych może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, między innymi objawów móżdżkowych. Przedstawiono przypadek nasilonych, wymagających hospitalizacji zaburzeń ruchowych o charakterze polekowym, w przebiegu politerapii padaczki lekoopornej z zastosowaniem VPA, LMT i LCM.