dostęp otwarty

Tom 14, Nr 3 (2018)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2018-11-21
Pobierz cytowanie

Glikokortykosteroidy i memantyna w leczeniu zespołu przewlekłych neurologicznych następstw po ciężkim zatruciu tlenkiem węgla — opis przypadku

Julia Rudnicka-Czerwiec1, Halina Bartosik-Psujek1
Pol. Przegl. Neurol 2018;14(3):165-169.
Afiliacje
  1. Klinika Neurologii, Kliniczny Szpital Wojewódzki nr 2 św. Jadwigi Królowej, Rzeszów

dostęp otwarty

Tom 14, Nr 3 (2018)
Kazuistyka neurologiczna
Opublikowany online: 2018-11-21

Streszczenie

Tlenek węgla jest bezbarwnym, bezwonnym, pozbawiony smaku i niedrażniącym gazem, który często jest przyczyną zatruć u ludzi. W przypadkach krótkiej ekspozycji w małym stężeniu do objawów zatrucia zalicza się: bóle i zawroty głowy, osłabienie, nudności, zaburzenia orientacji i widzenia. W ciężkich intoksykacjach dochodzi do utraty przytomności, drgawek, śpiączki, a nawet zgonu. Opóźnionym następstwem ostrego zatrucia może być charakterystyczny zespół neuropsychiatryczny, cechujący się zaburzeniami funkcji poznawczych i osobowości oraz objawami psychotycznymi. Zasadniczym sposobem leczenia ostrego zatrucia są podawanie 100-procentowego tlenu, a także hiperbaria tlenowa. Problemem pozostaje terapia odległych powikłań neurologicznych. W artykule przedstawiono opis chorej, która uległa ciężkiemu zatruciu tlenkiem węgla powikłanym zespołem odległych objawów neuropsychiatrycznych. U pacjentki zastosowano terapię glikokortykosteroidami i memantyną. Steroidoterapia w połączeniu z memantyną może być skuteczną metodą leczenia zespołu odległych następstw neurologicznych. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania wystandaryzowanych kryteriów postępowania w tych przypadkach.

Streszczenie

Tlenek węgla jest bezbarwnym, bezwonnym, pozbawiony smaku i niedrażniącym gazem, który często jest przyczyną zatruć u ludzi. W przypadkach krótkiej ekspozycji w małym stężeniu do objawów zatrucia zalicza się: bóle i zawroty głowy, osłabienie, nudności, zaburzenia orientacji i widzenia. W ciężkich intoksykacjach dochodzi do utraty przytomności, drgawek, śpiączki, a nawet zgonu. Opóźnionym następstwem ostrego zatrucia może być charakterystyczny zespół neuropsychiatryczny, cechujący się zaburzeniami funkcji poznawczych i osobowości oraz objawami psychotycznymi. Zasadniczym sposobem leczenia ostrego zatrucia są podawanie 100-procentowego tlenu, a także hiperbaria tlenowa. Problemem pozostaje terapia odległych powikłań neurologicznych. W artykule przedstawiono opis chorej, która uległa ciężkiemu zatruciu tlenkiem węgla powikłanym zespołem odległych objawów neuropsychiatrycznych. U pacjentki zastosowano terapię glikokortykosteroidami i memantyną. Steroidoterapia w połączeniu z memantyną może być skuteczną metodą leczenia zespołu odległych następstw neurologicznych. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania wystandaryzowanych kryteriów postępowania w tych przypadkach.

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

tlenek węgla; glikokortykosteroidy; memantyna

Informacje o artykule
Tytuł

Glikokortykosteroidy i memantyna w leczeniu zespołu przewlekłych neurologicznych następstw po ciężkim zatruciu tlenkiem węgla — opis przypadku

Czasopismo

Polski Przegląd Neurologiczny

Numer

Tom 14, Nr 3 (2018)

Typ artykułu

Opis przypadku

Strony

165-169

Opublikowany online

2018-11-21

Wyświetlenia strony

583

Wyświetlenia/pobrania artykułu

873

Rekord bibliograficzny

Pol. Przegl. Neurol 2018;14(3):165-169.

Słowa kluczowe

tlenek węgla
glikokortykosteroidy
memantyna

Autorzy

Julia Rudnicka-Czerwiec
Halina Bartosik-Psujek

Referencje (15)
  1. Ng PC, Long B, Koyfman A. Clinical chameleons: an emergency medicine focused review of carbon monoxide poisoning. Intern Emerg Med. 2018; 13(2): 223–229.
  2. Cho CH, Chiu NC, Ho CS, et al. Carbon monoxide poisoning in children. Pediatr Neonatol. 2008; 49(4): 121–125.
  3. Hampson NB, Weaver LK. Carbon monoxide poisoning: a new incidence for an old disease. Undersea Hyperb Med. 2007; 34(3): 163–168.
  4. Rose JJ, Nouraie M, Gauthier MC, et al. Clinical outcomes and mortality impact of hyperbaric oxygen therapy in patients with carbon monoxide poisoning. Crit Care Med. 2018; 46(7): e649–e655.
  5. Keim L, Koneru S, Ramos VF, et al. Hyperbaric oxygen for late sequelae of carbon monoxide poisoning enhances neurological recovery: case report. Undersea Hyperb Med. 2018; 45(1): 83–87.
  6. Leung JKs, Lam RPk. Hyperbaric oxygen therapy: its use in medical emergencies and its development in Hong Kong. Hong Kong Med J. 2018; 24(2): 191–199.
  7. Choi S. Delayed neurologic sequelae in carbon monoxide intoxication. Arch Neurol. 1983; 40(7): 433–435.
  8. Krishnamoorthy A, Shaikh IAA, Mitra S, et al. Delayed neurological sequelae of carbon monoxide poisoning. INJMS. 2015; 6(2): 63–66.
  9. Richard A, et al. Treatment of late neurologic sequelae of carbon monoxide poisoning with hyperbaric oxygenation: a case series. J Am Phys Surg. 2006; 11(2): 56–59.
  10. Keim L, Koneru S, Ramos VF, et al. Hyperbaric oxygen for late sequelae of carbon monoxide poisoning enhances neurological recovery: case report. Undersea Hyperb Med. 2018; 45(1): 83–87.
  11. Oh A, Choi SC. Acute carbon monoxide poisoning and delayed neurological sequelae: a potential neuroprotection bundle therapy. Neural Regen Res. 2015; 10(1): 36–38.
  12. Bavarsad Shahripour R, Harrigan MR, Alexandrov AV. N-acetylcysteine (NAC) in neurological disorders: mechanisms of action and therapeutic opportunities. Brain Behav. 2014; 4(2): 108–122.
  13. Pang Li, Bian M, Zang XX, et al. Neuroprotective effects of erythropoietin in patients with carbon monoxide poisoning. J Biochem Mol Toxicol. 2013; 27(5): 266–271.
  14. Yee LM, Brandon GK. Successful reversal of presumed carbon monoxide-induced semicoma. Aviat Space Environ Med. 1983; 54(7): 641–643.
  15. Iwamoto K, Ikeda K, Mizumura S, et al. Combined treatment of methylprednisolone pulse and memantine hydrochloride prompts recovery from neurological dysfunction and cerebral hypoperfusion in carbon monoxide poisoning: a case report. J Stroke Cerebrovasc Dis. 2014; 23(3): 592–595.

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

 

Wydawcą serwisu jest VM Media Group sp. z o.o., Grupa Via Medica, ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel. +48 58 320 94 94, faks +48 58 320 94 60, e-mail: viamedica@viamedica.pl