Udar niedokrwienny u pacjentki ze stwardnieniem rozsianym jako powikłanie długotrwałego leczenia immunosupresyjnego mitoksantronem - opis przypadku

Małgorzata Zajda; Beata Zakrzewska-Pniewska; Aleksandra Podlecka-Piętowska

Tom 4, Nr 4 (2008)

Artykuł przeglądowy

Opublikowany online: 2009-01-07

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Udar niedokrwienny u pacjentki ze stwardnieniem rozsianym jako powikłanie długotrwałego leczenia immunosupresyjnego mitoksantronem - opis przypadku

Małgorzata Zajda, Beata Zakrzewska-Pniewska, Aleksandra Podlecka-Piętowska

Pol. Przegl. Neurol 2008;4(4):203-206.

Tom 4, Nr 4 (2008)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2009-01-07

Streszczenie

Przedstawiono przypadek 43-letniej chorej ze stwardnieniem rozsianym (SM, sclerosis multiplex), leczonej immunosupresyjnie mitoksantronem, u której wystąpił udar niedokrwienny w trakcie stosowania wyżej wspomnianego leczenia. Dwa miesiące po 5. podaniu wlewu dożylnego mitoksantronu (dawka skumulowana 44 mg/m²) u pacjentki wystąpił pierwszy w życiu napad drgawek uogólnionych z kilkugodzinnym stanem pomrocznym. W badaniu rezonansu magnetycznego uwidoczniono obszar odpowiadający zawałowi mózgu z niewielkim brzeżnym ukrwotocznieniem na pograniczu skroniowo-ciemieniowo-potylicznym prawej półkuli oraz niewielki linijny obszar rozmiękania w homotopowym obszarze lewej półkuli. W badaniach pomocniczych wykluczono główne przyczyny udaru niedokrwiennego. Leczenie mitoksantronem przerwano. Po 18 miesiącach wystąpił stan padaczkowy, który był powodem hospitalizacji na oddziale intensywnej opieki medycznej. Przy przyjęciu do szpitala pacjentka była w stanie ciężkim (4 pkt. w Glasgow Coma Scale); mimo stosowanego leczenia obserwowano gromadne napady padaczkowe. W 6. dobie hospitalizacji chora zmarła. Autopsji nie wykonywano. W przypadku tym rozważano możliwą rolę mitoksantronu jako czynnika sprawczego udaru niedokrwiennego.