Elektrofizjologiczna diagnostyka obwodowego układu nerwowego w zespołach paranowotworowych

Streszczenie

W pracy przedstawiono najważniejsze neurologiczne zespoły paranowotworowe, w których dochodzi do zaburzeń w obrębie układu obwodowego, a więc na poziomie komórek ruchowych rogów przednich rdzenia kręgowego, nerwów obwodowych, złącza nerwowo- mięśniowego lub włókien mięśniowych. Uwzględniono następujące zespoły: Lamberta-Eatona, różne rodzaje neuropatii - w tym zespół SLA-podobny, zapalenie skórno- i wielomięśniowe, neuromiotonię nabytą oraz zespół sztywności uogólnionej. Przedstawiono ich obraz kliniczny, wyniki badań elektrofizjologicznych oraz immunologicznych, omawiając obecność przeciwciał onkoneuronalnych i innych charakterystycznych dla wymienionych wyżej zespołów przeciwciał. Szczególną uwagę zwrócono na zmiany elektrofizjologiczne, niekiedy rozstrzygające o rozpoznaniu. W zespole Lamberta-Eatona pozwalają odróżnić go od miastenii; w neuropatiach wskazują na charakter uszkodzenia (aksonalny?, demielinizacyjny?) i rodzaj uszkodzonych włókien, czuciowych, ruchowych lub autonomicznych, w zapaleniu skórno i wielomięśniowym potwierdzają miogenny charakter procesu, w neuromiotonii nabytej i zespole sztywności uogólnionej są tak typowe, że rozstrzygają o rozpoznaniu. Zatem badania elektrofizjologiczne, obok immunologicznych, mają istotne znaczenie w diagnostyce neurologicznych zespołów paranowotworowych.