Wstęp. Leczenie nowotworów neuroendokrynnych płuc pozostaje wciąż wyzwaniem terapeutycznym z uwagi na rzadki charakter choroby i brak prospektywnych badań z randomizacją. W poniższej pracy przedstawiono opis przypadku pacjenta z atypowym, przerzutowym rakowiakiem płuca, w trakcie hemodializoterapii z powodu schyłkowej niewydolności nerek na tle marskości nerek, leczonego inhibitorem szlaku m-TOR — ewerolimusem.
Materiał i metody. Sześćdziesięcioośmioletni pacjent został przyjęty do Kliniki Onkologii z powodu atypowego rakowiaka lewego płuca zdiagnozowanego w 2006 roku. Dwanaście lat temu chory przebył lobektomię górną lewego płuca z powodu wysoko zróżnicowanego guza — atypowego rakowiaka (AC). Ustalono stopień zaawansowania: pT3N0M0PL0, z indeksem proliferacji Ki-67 3%. Dziewięć lat później stwierdzono progresję choroby w postaci zmian przerzutowych w wątrobie, kościach i śledzionie. Przeprowadzono metastazektomię w obrębie wątroby, potwierdzając w materiale histopatologicznym obecność komórek rakowiaka z ekspresją Ki-67 ocenioną na 1%. W tym samym roku rozpoznano schyłkową niewydolność nerek i rozpoczęto hemodializoterapię 3 razy w tygodniu. Decyzją wielospecjalistycznego konsylium pacjenta zakwalifikowano do leczenia analogiem somatostatyny. W lutym 2017 roku stwierdzono obecność nowych przerzutów w wątrobie. Z uwagi na objawy kliniczne
(flush, biegunkę) związane z aktywnością hormonalną (serotonina, chromogranina A) włączono leczenie celowane ewerolimusem. Chory rozpoczął leczenie w pełnej dawce 10 mg na dobę.
Wyniki. W ocenie odpowiedzi na leczenie po 12 miesiącach terapii ewerolimusem wykazano spadek w zakresie stężeń markerów: chromograniny A oraz serotoniny, ze stabilizacją przerzutów w wątrobie, kośćcu oraz śledzionie w tomografii komputerowej (SD wg kryteriów RECIST). Do czasu publikacji pacjent kontynuuje terapię ewerolimusem, analogiem somatostatyny oraz dializoterapię.
Wnioski: Terapia celowana ewerolimusem wydaje się być obiecującą opcją terapeutyczną dla pacjentów z rakowiakiem płuca i towarzyszącą niewydolnością nerek, ale wymaga dalszych badań prospektywnych.